Szczęść Boże!
Bardzo serdecznie dziękuję za wielkie zaangażowanie w tak wspaniałe dzieło, jak budowa kaplic w Mozambiku. To naprawdę wielka pomoc dla ofiar tych tragicznych wydarzeń losowo-pogodowych. Składam serdeczne podziękowania Stowarzyszeniu Ks. Piotra Skargi.
Wiesław z Radziejowa
Szanowni Państwo!
Pragnę podzielić się świadectwem. Jadąc kilka lat temu zimą z Jeleniej Góry do Łodzi, utknęliśmy w korku. Gdy mój mąż chciał ominąć rząd samochodów, wpadliśmy w poślizg. Samochód, kręcąc się wkoło, jechał ku przepaści… Wtedy krzyknęłam: „Matko Boża, ratuj!” i samochód zatrzymał się… 20 centymetrów od barierki, za którą na samym dole był las. Jestem przekonana, że to Maryja uratowała nas od kalectwa lub śmierci. Od dziecka kocham Ją całym sercem.
Maria z Pabianic
Szczęść Boże!
Do napisania zainspirował mnie list pani Karoliny z 132. numeru „Przymierza z Maryją”. W Apostolacie Fatimy jestem od 13 lat i tak długo otrzymuję Wasze pismo. Jestem bardzo za to wdzięczna i każdy otrzymany numer przekazuję dalej. Pani Karolina poruszyła w swoim liście bardzo istotny przykład niepokojącego trendu w Kościele, który jest już obserwowany od kilku lat. Zmiany nie dotyczą tylko sposobu przyjmowania Komunii Świętej, ale i wszelkich oznak czci dla Chrystusa jak np. postawa klęcząca. Już samo ustawienie „stołu ofiarnego” przed nastawą ołtarzową gdzie powinno się znajdować tabernakulum, powoduje, że kapłan w trakcie odprawiania Mszy kłaniając się, robi to tyłem do tabernakulum, gdzie jest ukryty Chrystus. Rozumiem że pewne elementy mogą być z upływem czasu modyfikowane, ale chyba nie te, które są istotą naszej wiary. Króluj nam Chryste!
Urszula z Gliwic
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Kampania Stowarzyszenia „Akita. Uratujmy świat przed straszliwą karą” jest teraz bardzo potrzebna. Tyle złego dzieje się wśród nas, wśród księży… bardzo potrzebna jest nam pomoc z Nieba. Ja codziennie od lat modlę się za kapłanów, za biskupów, za Ojca Świętego, o błogosławieństwo dla nas i Kościoła. Wierzę głęboko, że my jako naród wrócimy do Pana Boga i Jego nauki, że na zawsze rozprawimy się ze złem, jakie nas otacza i jakie wyrządzamy sobie nawzajem. Maryjo, módl się za nami! Amen!
Zofia z Podkarpacia
Szczęść Boże!
Uważam, że akcja „Chrzest Święty” jest jak najbardziej potrzebna, bowiem od wychowania młodych zależy przyszłość kolejnych pokoleń i to według jakich wartości będą żyć. Chrzest Święty wszczepia nas w Jezusa. Odpowiedzialni rodzice będą wychowywać swoje dzieci według wartości chrześcijańskich dla Boga, Ojczyzny i społeczeństwa, także dla siebie.
Alicja z Jasła
Szczęść Boże!
Jestem osobą wiekową i cieszę się, że są takie kampanie, które pomagają osobom starszym, samotnym i zagubionym wzmacniać się przez wspólną modlitwę. W tych trudnych czasach, które gotuje nam życie, potrzebne jest nam wsparcie. Odkąd jestem Apostołem Fatimy, odczuwam duchowe wsparcie i jestem silniejsza. Bóg zapłać!
Anna z Andrychowa
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Dziękuję za przesłanie mi obrazka Matki Bożej z Akity i książeczki. Cieszę się również z Waszej współpracy z księdzem Piotrem Glasem. Parę lat temu na YouTube zobaczyłam filmik z ks. Piotrem. To były rekolekcje dla młodzieży. Bardzo mnie zainteresował. Bardzo się z ks. Piotrem zgadzam i dziękuję Bogu za niego i za Was. Wykonujecie wspaniałą i potrzebną pracę. Bóg zapłać!
Judyta ze Świętochłowic
Szanowni Państwo
Dziękuję Panu Bogu za to, że jesteście. Dziękuję – może to zwykłe, proste jedno słowo. Dla mnie znaczy wiele. Proszę, nie ustawajcie w tym, co robicie. Jeżeli nie Wy, to kto? Chylę czoła za trud i poświęcenie, które można dostrzec w każdej akcji Stowarzyszenia. Odwaga, z jaką wychodzicie do ludzi, szerząc kult Maryjny, szczególnie w dzisiejszych, „dziwnych” czasach, zasługuje na szacunek i uznanie. Bóg zapłać!
Joachim z Raciborza
Szczęść Boże!
Dawno temu zawierzyłam mój dom Maryi Królowej Rodzin. Dziś zrobiłam to oficjalnie, umieszczając tabliczkę z Aktem poświęcenia domu „Maryjo, Królowo Rodzin, weź w opiekę mój dom”. Jestem bardzo szczęśliwa, że mogę pokazać innym, jak bardzo ufam Maryi. Tabliczkę zawiesiłam tego samego dnia, gdy otrzymałem od Was przesyłkę.
Danuta z Lubelskiego
Szanowny Panie Prezesie!
Serdecznie dziękuję Panu za obdarowanie mnie „Notesem Apostoła Fatimy”, jako jednego z tych Apostołów, którzy od początku Stowarzyszenia w nim są. Dziękuję Panu Bogu w Trójcy Jedynemu, że pozwolił nam dożyć tej chwili – dwudziestolecia Apostolatu. W tym roku, gdy dożyję – kończę 86 lat, a ile tych następnych dni, tygodni, miesięcy czy lat będzie, to tylko wie Bóg. Dziękuję Mu za każdy kolejny przeżyty dzień w swoich modlitwach, przepraszając jednocześnie za wszystkie przewinienia popełnione myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem.
Jeśli chodzi o moją dalszą współpracę ze Stowarzyszeniem, to będzie tak, jak do tej pory było. W miarę swoich możliwości finansowych, gdy zdrowie pozwoli, będę nadal wspierać Was swoim „groszem” do końca mojego życia. W swych modlitwach często polecam Bogu i Matce Bożej całe Stowarzyszenie. Szczęść Wam Boże na dalsze lata!
Jan z Drohiczyna
Święci są naszymi sprzymierzeńcami, przewodnikami w drodze do Nieba. Spójrzmy na ich żywoty. To ludzie z krwi i kości, którzy jednak bezkompromisowo wybrali w życiu Boga. Z miłości do Chrystusa i w trosce o zbawienie swoje oraz bliźnich zaparli się siebie, odrzucili fałszywe „błyskotki” tego świata. W tym numerze przedstawiamy pustelnika, który w swym uniżeniu chciał być zapomniany przez wszystkich – św. Charbela Makhloufa.
Kocham Boga i ludzi
Pani Zofia Kłakowicz wspiera Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi od 2007 roku. Urodziła się w miejscowości Stary Las koło Głuchołaz w województwie opolskim. Tam należała do parafii pod wezwaniem św. Marcina, w której przyjęła wszystkie sakramenty. Po zawarciu małżeństwa, którego 60. rocznicę będzie obchodziła z mężem w przyszłym roku, przeprowadziła się do sąsiedniego Nowego Lasu, do parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej.
– Kocham Boga, kocham ludzi i dobrze mi z tym. W domu urządziłam „kaplicę”: krzyż Trójcy Świętej, figury Boga Ojca, Jezusa Miłosiernego, Jezusa Chrystusa – Króla Polski i naszych rodzin oraz figurę Matki Bożej oraz wielu świętych.
Bóg mnie prowadzi
– Ja jestem tylko po siedmiu klasach szkoły podstawowej. Nie miałam możliwości dłużej się uczyć, bo ojciec był inwalidą, mama była po pobycie na Syberii, a poza mną mieli jeszcze troje dzieci i trzeba było ciężko pracować w polu. To niesamowite, jak Pan Bóg mnie prowadził w moim życiu.
Wraz z mężem ufamy Bogu i Go kochamy. Mamy gospodarkę, hodujemy kury, uprawiamy ziemniaki, owoców się pełno u nas rodzi, robimy przetwory, dzielimy się z ludźmi. Ze zdrowiem już różnie bywa, ale nie dajemy się, a córka Katarzyna nam pomaga. Córka mieszka w Bielsku-Białej, wyposaża apteki i szpitale, otwiera i projektuje ludziom apteki. Ma bardzo dobrego męża.
Maryja otarła moje łzy
– Syn Jan zmarł w tamtym roku. To był bardzo dobry człowiek dla ludzi, znana osoba w powiecie. Był mechanikiem samochodowym, miał swój warsztat i dobrze wykonywał swoją pracę. Jego syn i córka teraz pracują w tym warsztacie.
– W tamtym roku, podczas oktawy Bożego Ciała, w święto Najświętszego Serca Pana Jezusa pochowaliśmy go, a w tym roku Matka Boża otarła mi łzy, bo akurat w oktawie zaprosiła mnie do Fatimy. Pan Bóg dał, że córka też skorzystała i była ze mną w tym miejscu, bo też bardzo kocha Pana Boga. Uważam, że to była też nagroda z Nieba.
Z Apostolatem w Fatimie
– Przed wyjazdem do Fatimy córka mi mówiła: „Mamuś, to jest jakieś Stowarzyszenie, ty pieniądze dajesz, a dzisiaj świat jest jaki jest; nie byłaś tam, nie wiesz. Trzeba wziąć pieniądze, bo nie wiadomo, jak będzie. Może trzeba będzie za nocleg zapłacić, może za jakieś obiady”. Ona wzięła i ja wzięłam i był kłopot, bo faktycznie, co się okazało – i to nas bardzo zaskoczyło – że wszystko było domknięte, wszystko było zadbane, była bardzo dobra opieka…
Co było dla mnie bardzo fajne, to pierwsze przeżycie, jeszcze w Krakowie, w hotelu, gdy pan prezes bardzo miło nas przywitał, z uśmiechem i serdecznością, słowami: „Szczęść Boże”. To było dla mnie takie piękne!
Na pielgrzymce poznaliśmy pracowników Stowarzyszenia; moja córka dużo z nimi przebywała. Pani przewodnik powiedziała, że taka paczka, jak nasza, to jest mało spotykana. Było pięknie, nie było kłopotów i na wszystko było dużo czasu. Córka dbała o mnie i Bogu dzięki, że była ze mną. Ja wiem, że to był palec Boży i zasługa Matki Bożej.
W Fatimie wychodziłam trochę wcześniej na Mszę Świętą o szóstej rano. Mieliśmy kapłana, z którym dużo rozmawiałam. Zamówiliśmy Mszę Świętą za Stowarzyszenie, za pracowników Stowarzyszenia oraz ich rodziny i ksiądz ją odprawił. Chcieliśmy w ten sposób wynagrodzić i żeby Pan Bóg Wam wynagrodził, Waszym rodzinom i całej organizacji.
Podziękowania
– Dziękuję Bogu Najwyższemu, Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu, a także Matce Najświętszej za wielkie łaski, którymi mnie obdarzyli. Dziękuję, że żyję bez żadnych uszczerbków na ciele. Jestem pewna, że Pan Jezus czuwa nade mną. Jest to znak, że krzyż jest naszą obroną zawsze, a szczególnie na te ostateczne czasy. Za wszystkie łaski i błogosławieństwa dla mnie i całej rodziny serdecznie dziękuję Stwórcy. Twoja cześć i chwała, po wszystkie wieki wieków. Amen. Wdzięczna Twoja służebnica Zofia.
Oprac. JK
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Pragnę podziękować za wszelkie informacje, broszury i książeczki, jakie otrzymuję od Państwa. Najbardziej cieszy mnie wydawane „Przymierze z Maryją”, ponieważ wiele trudnych spraw zostaje przedstawionych w klarowny sposób, wnosi wiele radości, ale przede wszystkim przybliża nam drogę do naszego Ojca. Czasami trzeba wrócić do początku i odnaleźć siebie, a to niełatwe. Wy w tym pomagacie. I róbcie to nadal, bo tego potrzebujemy.
„Przymierze z Maryją” jest początkiem. I z tego zrezygnować nie warto. To moje skromne zdanie, które podyktowane jest szczerą troską o byt „Przymierza…”. Sama jestem w trudnej sytuacji finansowej, dwoje dzieci uczących się poza domem to niemałe koszty. I dlatego z mężem postanowiliśmy ograniczyć wszystko do minimum przez jakiś czas, żeby stać nas było na utrzymanie domu. W dzisiejszych czasach jest to niełatwe zadanie, bo przez ostatnie lata przyzwyczailiśmy się do spełniania wszystkich swoich pragnień i zachcianek i nas też to się tyczy. Jednak trzeba wybrać, co w danym momencie jest ważniejsze. Nawet w pewnym momencie rozważaliśmy rezygnację z comiesięcznego datku na rzecz Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi, ale moje sumienie by tego nie zniosło, więc nadal będziemy Państwa wspierać finansowo oraz codzienną modlitwą. Proszę Was zarazem o modlitwę za moją rodzinę, by wspólnie umiała przetrwać trudne chwile. Ja nie mogę ofiarować nic poza tym. Zatem bardzo mi przykro, że tak jest, ale z ufnością patrzę w przyszłość i wiem, że będziemy oglądać owoce Waszej działalności. Serdecznie pozdrawiam i polecam Was opiece naszej Matuchny Matki Bożej Rychwałdzkiej.
Dagmara z mężem
Szanowni Państwo
Bardzo dziękuję za Wasz wkład w krzewienie prawd wiary. Pragnę podziękować za otrzymane materiały edukacyjne, które poszerzają moją wiedzę religijną. Życzę Wam błogosławieństwa Bożego i obfitych łask w działalności. Trzeba dbać o to, aby wiara nie wygasła. Szczęść Wam Boże!
Jadwiga
Szczęść Boże!
Dziękuję za prowadzenie tak pięknych i potrzebnych akcji katolickich. W miarę moich możliwości wspieram Was w tym pięknym dziele materialnie i duchowo. Życzę Wam, abyście kontynuowali to dzieło jak najdłużej. Pozdrawiam serdecznie!
Janina z Krakowa
Szanowny Panie Prezesie
Wspominając niedawną konferencję „Czy chrześcijanie są skazani na ewolucję”, chciałbym bardzo podziękować za niezwykłą możliwość uczestniczenia w niej. Jest to dla mnie jedyna okazja do kontaktu na żywo z najwybitniejszymi naukowcami, którzy sami odnaleźli właściwą drogę prawdy, a teraz wskazują ją innym. Takie spotkanie to coś absolutnie bezcennego, co będę wspominał jako najpiękniejsze chwile w moim życiu. Pragnę podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w to niezwykle ważne przedsięwzięcie.
Te wszystkie dzieła, co zrozumiałe, wymagają poświęcenia oraz wsparcia również finansowego. Chyba wszyscy to rozumieją, widząc przecież efekty Państwa działalności, ale zapewne widzi to również ta druga strona, która robi wszystko, aby to zniszczyć, co jest najlepszym dowodem na właściwy kierunek Państwa działalności. Doskonale zdają sobie z tego sprawę wszystkie siły, które wiedzą, że tego ewolucjonistycznego matactwa zapewne nie da się już długo utrzymać. Myślę, że właśnie dlatego sam plan zniszczenia musi być doskonały i właśnie dlatego postanowiono uderzyć w korzenie, czyli członków Państwa organizacji, tak, by nie mogli wesprzeć dalszego rozwoju tych dzieł.
Rozwiązania, które obecnie wdraża się w firmach produkcyjnych, to kierunek dokładnie wskazany przez śp. Pana Krzysztofa Karonia w polecanym przez niego filmie „Amerykańska fabryka” – dostępnym na Netflixie. Plan, który przygotowany jest krok po kroku dla wszystkich narodów. Myślę, że dlatego choć chcielibyśmy ogromnie pomóc dalszemu rozwojowi Państwa działalności, to będzie to coraz trudniejsze.
Rozwój Państwa wszechstronnej działalności na polu wiary – (by wspomnieć choćby o Apostolacie Fatimy czy piśmie „Przymierze z Maryją”), historii, polityki, prawa – Ordo Iuris, nauki – „Polonia Christiana” i informacji – PCh24.pl, Klubie Przyjaciół, to wszystko z dumą przypomina mi, że jestem Polakiem, a moi bracia i siostry, twórcy tych pięknych dzieł, przypominają mi o właściwej postawie moralnej.
Temat ewolucji inspirował mnie, odkąd pamiętam. Brakujące ogniwo, które „na pewno jest” i „niebawem wam go ukażemy”, to temat flagowy wszystkich „naukowych czasopism”. A ja, posiadając jedynie maturę, mam nadzieję, że większość wykładów rozumiem, bo przedstawione są w takiej formie, aby wszyscy mogli zobaczyć to, co najwybitniejszym umysłom udało się dostrzec pod mikroskopem. Ich geniusz dodatkowo polega na obserwacji zjawisk zachodzących w ułamkach sekund w mikro i makroskali.
Podsumowując, w mojej skromnej opinii pomysł udostępnienia tej wiedzy wszystkim chętnym jest wyrazem chrześcijańskiej miłości, wskazującej właściwą drogę do Boga. Przecież to nasz Stwórca oddał nam ziemię, abyśmy czynili ją sobie poddaną, nie czyniąc wiedzy tajemną, tylko dla wybranych. Jeszcze raz niech będzie mi wolno podziękować za całą działalność Państwa organizacji.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
Szczęść Boże!
Wasza działalność zasługuje na szacunek i podziw! Otwieracie drzwi do serc ludzi zagubionych, pokazujecie inną drogę – uświadamiając, że życie to nie tylko praca, ale przede wszystkim duchowe potrzeby, które dają nadzieję i siłę do życia. Walczcie o serca, które są jeszcze uśpione. Powodzenia!
Anna z Mysłowic
Szczęść Boże!
Pragnę z całego serca podziękować za dwumiesięcznik „Przymierze z Maryją”. Od kilku lat gości on w moim rodzinnym domu, niosąc umocnienie duchowe, światło i pokój. I niech tak pozostanie jak najdłużej.
Daniel
