We współczesnym świecie coraz bardziej odchodzącym od chrześcijaństwa, wzrasta moda na noszenie amuletów i talizmanów. Istnieje ponadto wiele znaków graficznych, które wtapiają się w rzeczywistość, zaczynamy je akceptować, a nawet przypisywać im nadzwyczajną moc. Niektórzy używają ich, bo taka jest moda, inni dlatego, że zobaczyli je w telewizji u jakiegoś „idola”. Zazwyczaj jednak związane jest to z wiarą, że talizmany w jakiś niewytłumaczalny sposób „pomagają” w zdobyciu nieznanej mocy lub w powiększeniu dóbr materialnych; przynoszą szczęście lub wpływają na zdrowie człowieka.
Kościół naucza, że wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, są sprzeczne z chrześcijaństwem pod groźbą grzechu ciężkiego. Podkreśla także, że równie naganne jest noszenie amuletów i wiara w ich moc.
Niestety, świadomość i wiedza dotycząca sekt, młodzieżowych subkultur i używanej przez nie symboliki jest wciąż w Polsce niewielka, a przecież wiele talizmanów i znaków przeniknęło z pogańskich wierzeń albo sekt. Są one także symbolami walki z chrześcijaństwem.
Trzeba uświadomić sobie, co oznaczają dane symbole, by bezmyślnie nie popularyzować ich w swoim środowisku oraz by umieć ostrzegać przed nimi innych.
Zwracajmy uwagę, jakimi przedmiotami się otaczamy i jakich symboli używamy.
Poniżej przedstawiamy minileksykon symboli, które z prawdziwą religijnością chrześcijańską nie mają nic wspólnego, a nawet są jej wrogie:
Odwrócony krzyż
Odwrócenie = zaprzeczenie. Stosowany w obrzędach satanistycznych i okultystycznych, noszony – czasami nieświadomie – przez słuchaczy różnych odmian muzyki heavymetalowej. Ewidentnie diabelski znak.
Krzyż Nerona, złamany krzyż, pacyfa
Złamane w dół ramiona krzyża – krzyż Nerona to symbol walki z chrześcijaństwem. W czarnej magii – znak upadku chrześcijaństwa. Nawiązywało do niego hitlerowskie SS. W satanizmie używany podczas czarnych mszy. Znany także jako „pacyfa” (z łac. pacificus = czyniący pokój) noszona – często w dobrej wierze – przez przeciwników wojen.
Talizmany anielskie
Niby przedstawiają Anioła Stróża lub biblijnych archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała, jednak są to w zasadzie amulety, czyli odwołują się raczej do okultyzmu i magii (jak tzw. „karty anielskie”), a nie do właściwej pobożności. Jeśli chcemy korzystać ze wsparcia aniołów, należy po prostu się modlić!
Anch, ankh, ankch, klucz Nilu, klucz życia, krzyż egipski
Przypomina krzyż, więc zdarza się, że nieświadomie noszą go także chrześcijanie. To jednak hieroglif egipski oznaczający płodność, zapłodnienie przez boga?słońce, życie, przezwyciężenie śmierci. Noszą go wyznawcy okultyzmu i wiedzy tajemnej, symbolizuje pogardę dziewictwa i rozwiązłość seksualną.
Oko Horusa, oko udżat
Egipski, pogański hieroglif, symbol boga-słońca Horusa (sokół lub człowiek z jego głową). Talizman sporządzany w święto natury, noszony dla rzekomej poprawy zdrowia.
Krzyż celtycki równoramienny
W pogańskiej mitologii skandynawskiej był atrybutem boga Odyna (Wodana), symbolizował most do innego świata, wyższej energii i wiedzy i zgodność człowieka z wszechświatem. Dziś noszą go skinheadzi i neopoganie, którzy wierzą, że daje natchnienie, chroni przed złą energią i pomaga rozwijać zdolności paranormalne.
Pierścień Atlantów
„Zapobiega chorobom, uzdrawia, przynosi szczęście, chroni przed wypadkami losowymi”… W takie zabobony wierzą noszący ten amulet. Według zmyślonej legendy odnaleziono go w wykopaliskach w Egipcie, jako pozostałość mitycznej Atlantydy. W rzeczywistości stał się przyczyną niejednego opętania.
Młot Thora
Wedle pogańskich wierzeń germańskich i skandynawskich Thor (Grom) był bogiem pioruna i wojny. Młotem niszczył wrogów i przeszkody. Stąd rzekome przeznaczenie amuletu: ochrona przed złem, słabościami, wyzwalanie energii, inwencji twórczej, odwagi. Nie dajmy się temu zwieść.
Feng shui
Metoda aranżacji wnętrz oparta na taoizmie (filozofia, wielobóstwo, zabobony ludowe i magiczne), z którego wywodzą się niebezpieczne praktyki paraokultystyczne. Odpowiednie usytuowanie sprzętów domowych, magicznych symboli, figurek Buddy, znaków chińskiego alfabetu, górskich kryształów i innych talizmanów ma umożliwiać przepływ energii „chi”, co rzekomo skutkuje lepszym samopoczuciem i… sukcesem materialnym. Ale – uwaga! – zabrania wieszania krzyża – bo jest… szkodliwy energetycznie! I to wyjaśnia wszystko…
Jin-jang
Wywodzi się z taoizmu. Symbolizuje dwie przeciwstawne energie kosmiczne w stanie harmonii: jin (czarny) – pierwiastek żeński, noc, ziemia, destrukcja, pasywność, a jang (biały) – męskość, światło, niebo, kreacja, aktywność. Obie siły uzupełniają się wzajemnie, co ma oznaczać, że nie istnieje absolutne dobro ani zło…
666
Imię apokaliptycznej Bestii (Ap 13, 18). Symbol używany przez satanistów, występuje także w formie FFF („f” to 6. litera alfabetu).
Pentagram
Odwrócony, z wierzchołkiem skierowanym w dół to symbol magii tzw. czarnoksięskiej. W satanizmie nazywany czarnym pentagramem lub Pieczęcią Baphometa (Bafometa), często z wpisaną głową kozła-szatana (obraźliwa aluzja do Jezusa – baranka ofiarnego). Może mieć dodatkowe symbole: 666, odwrócony krzyż, hebrajskie litery oznaczające 4 żywioły i duszę ludzką; może być zamknięty (otoczony pojedynczym, podwójnym kołem lub wężem zjadającym własny ogon).
Rogata dłoń
Znak rozpoznawczy wyznawców szatana i okultystów. Używany także na koncertach heavymetalowych i nie tylko. Układ dłoni ma przypominać diabła.
Tabliczka oui-ja
Spirytystyczne narzędzie wykorzystywane przez medium do komunikowania się niby z duchami, ale tak naprawdę prowadzi wprost do diabła i może stać się przyczyną opętań!
Różokrzyż
Symbol gnostyckiej sekty różokrzyżowców nawiązujący do ezoteryzmu i spirytyzmu; popularyzuje reinkarnację, transfigurację oraz panteizm (tożsamość świata duchowego i materialnego). Herezja ta utrzymuje, że Jezus był zwykłym człowiekiem, a przez doskonałość i samopoznanie dostąpił uniwersalnej świadomości Chrystusa kosmicznego.
Oprac. MW
Wielki Post, Wielki Tydzień, Wielka Noc… Ten numer naszego pisma obejmuje czasowo jakże wielkie wydarzenia. Zatem pragniemy w temacie głównym odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie naszego Pana są Jego najwspanialszymi dla nas darami i dlaczego były niezbędne, byśmy mogli zbawić nasze dusze.
Dzisiaj prezentujemy Państwu sylwetkę pana Zdzisława Czajki, który wspiera Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi od 2004 roku, a od 2008 roku należy do Apostolatu Fatimy. W listopadzie ubiegłego roku wziął udział w pielgrzymce Apostolatu do Sanktuarium Matki Bożej w Fatimie. Oto co nam o sobie opowiedział…
– Urodziłem się w Leżajsku na Podkarpaciu, a ochrzczony zostałem przez ks. Józefa Węgłowskiego w parafii pw. św. Józefa w Tarnawcu koło Leżajska. Potem wyjechałem z rodzicami, Władysławem i Reginą, na Opolszczyznę. Zamieszkaliśmy w Myszowicach, a należeliśmy do parafii pw. Świętej Trójcy w Korfantowie. W dzieciństwie byłem ministrantem i służyłem do Mszy Świętej w małej kapliczce w Myszowicach.
Zaangażowanie w życie Kościoła
– Po zawarciu małżeństwa przeprowadziłem się do swojej obecnej parafii pw. św. Marcina Biskupa w Jasienicy Dolnej, choć uczęszczam do kościoła filialnego pw. św. Mateusza w Mańkowicach. Przez kilka lat należałem wraz z żoną do Żywego Różańca, który teraz już niestety u nas nie istnieje. Poza tym przez 12 lat śpiewałem w chórze parafialnym.
– Kiedyś dostałem od mojego kolegi album poświęcony położonemu niedaleko od Mańkowic Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej na Szwedzkiej Górce. Nazwa Szwedzka Górka jest związana w obecnością na tych terenach w czasie wojny trzydziestoletniej wojsk szwedzkich. W czasach PRL-u jeździłem tam na coroczną Mszę Świętą z okazji tzw. dnia ludowego.
Obecnie w drugi dzień Zielonych Świątek odbywa się tam Zjazd Rolników.
– Od kilku lat sympatyzuję z Trzecim Zakonem ojców franciszkanów w Nysie. Do tej pory nie złożyłem przyrzeczeń, ale jeżdżę tam co jakiś czas na Msze Święte. W każdą ostatnią niedzielę miesiąca jest tam odprawiana Msza Święta w intencji powołań do Trzeciego Zakonu świeckich franciszkanów.
Duchowni w rodzinie
– Brat mojego ojca, Jan Czajka, i jego stryj, Wawrzyniec Czajka, byli księżmi. Miło wspominam zwłaszcza ks. Jana, który przez 42 lata, jako proboszcz i kanonik, posługiwał w parafii Świętych Piotra i Pawła w Zagorzycach Dolnych koło Sędziszowa w Małopolsce.
– Moja siostra stryjeczna Lucyna Czajka – siostra Katarzyna – jest zakonnicą w Zgromadzeniu Córek Bożej Miłości. Obecnie pracuje jako nauczycielka w przedszkolu prowadzonym przez swoje zgromadzenie w Wilkowicach koło Bielska-Białej.
Wspieranie Stowarzyszenia
– Dwadzieścia lat temu, wracając z pracy, znalazłem przed wejściem do mieszkania ulotkę informującą o możliwości wspierania Stowarzyszenia i tak się to zaczęło. Od 2005 roku zgromadziłem wszystkie kalendarze „365 dni z Maryją” i mam prawie 100% wydań „Przymierza z Maryją”, nie mówiąc o innych dewocjonaliach, które otrzymałem: figurce Matki Bożej Fatimskiej czy różańcach, zwłaszcza tym wydanym na 100-lecie Objawień Fatimskich.
Pielgrzymka do Fatimy
– Na 20-lecie swojego wspierania Stowarzyszenia zostałem wylosowany na pielgrzymkę do Fatimy. Byłem z tego powodu bardzo szczęśliwy. W Fatimie podobały mi się szczególnie: plac przed bazyliką, droga krzyżowa, domy, w których mieszkały dzieci fatimskie oraz zamki, kościoły i klasztor templariuszy w Tomar. Miło wspominam również to, że podczas pielgrzymki moja żona wylosowała figurkę Matki Bożej Fatimskiej, która była nagrodą za zakupy zrobione w jednym ze sklepów.
– Bardzo dziękuję za pielgrzymkę i pozdrawiam szczególnie całą naszą grupę oraz panią przewodnik, która opiekowała się nami i przekazała nam bardzo dużo wiadomości.
Oprac. JK
Szanowna Redakcjo!
Dziękuję serdecznie za przesłany kalendarz i egzemplarze „Przymierza z Maryją”. Czytam je z ochotą i uwagą „od deski do deski”. Artykuły są wartościowe i ciekawe. Życzę dalszej owocnej pracy w tym zakresie. Wasze kalendarze są przepiękne, wspieram datkiem akcję ich rozprowadzania. Życzę wytrwałości w działalności Stowarzyszenia, wspierając ją na ile mogę niemal od początku powstania organizacji, a mam już prawie 90 lat. Niech Boża Opatrzność czuwa nad Wami.
Stanisława ze Śląskiego
Szczęść Boże!
Dziękuję za prowadzenie tak pięknych i potrzebnych akcji katolickich. W miarę moich możliwości wspieram Was w tym pięknym dziele materialnie i duchowo. Życzę Wam, abyście kontynuowali to dzieło jak najdłużej i niech Was Matka Boża Fatimska ma w Swojej opiece i pomaga Wam w tych trudnych dla naszego kraju czasach. Szczęść Wam Boże!
Tadeusz z Małopolski
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Bardzo dziękuję za przesłane pozdrowienia, upominki oraz pozostałe materiały. Ogromnie ucieszyła mnie informacja, że Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi oraz Apostolat Fatimy rozpoczęły kampanię mającą na celu ożywienie kultu św. Antoniego z Padwy. Był on bowiem ukochanym świętym mojej prababci, babci i mamy. Z czasem stał się bardzo bliski i mojemu sercu. Ale nie zawsze tak było. Był taki czas w moim życiu, gdy jako nastolatka miałam do niego wiele żalu. Szczególnie wówczas, gdy widziałam moją ukochaną mamę, stojącą w kościele, pod figurą św. Antoniego i z ufnością modlącą się do niego, a on jej nie pomagał w powrocie do zdrowia i w codziennych troskach. Tak wówczas to widziałam. Przyszedł jednak czas, gdy zrozumiałam, że to obecność tego świętego w życiu mojej mamy sprawiała, że było jej lżej nieść trudy choroby i życia.
Gdy zostałam tercjarką franciszkańską, zapragnęłam, aby w mojej parafii rozwinął się kult św. Antoniego. Żeby wierni mogli z ufnością zawierzać swoje sprawy – często tak bardzo trudne i beznadziejne – Bożemu Cudotwórcy. Aby w ich sercach nigdy nie zaginęła nadzieja Jego wstawiennictwa u Boga i otrzymania skutecznej pomocy. Ta sama nadzieja, jaką żywiła w sercu przez całe życie moja mama. Za każdym razem, gdy wspominam tę historię, to odnoszę wrażenie, graniczące z pewnością, że to sam św. Antoni prowadził mnie w działaniach, które miały rozszerzyć jego kult, na chwałę Bożą, w moim parafialnym kościele. Tu muszę dodać, że zostałam tercjarką w kościele, w którym znajduje się figura św. Antoniego, przed którą tak często modliła się moja mama. I to dzięki Ojcom Franciszkanom z tej świątyni mogłam zaangażować się w ożywienie kultu św. Antoniego w moim kościele parafialnym.
Proszę pozwolić, że poniżej krótko opiszę, jak obecnie przedstawia się ten kult w mojej parafii:
W 2000 roku uroczyście powitaliśmy w naszej parafii relikwie św. Antoniego przybyłe prosto z Padwy. W kościele stanęła figura Świętego, obok której jest umieszczony koszyczek z cytatami z kazań św. Antoniego. Tym samym mogą one stanowić formę modlitwy za wstawiennictwem tego Świętego. W każdy wtorek, po Mszy Świętej, odmawiana jest litania do św. Antoniego z Padwy. Każdego 13 czerwca, gdy Kościół obchodzi jego wspomnienie, w intencjach złożonych przez parafian odprawiana jest Msza z poświęceniem chlebków, które później wierni zabierają do domów. Chlebki mają przypominać o chrześcijańskim obowiązku niesienia pomocy potrzebującym i ubogim. Przy figurze umieszczona jest również kasetka na ofiary, które przekazywane są parafialnej Caritas. Tak zebrane pieniądze służą do organizowania różnorakiej pomocy potrzebującym w naszej parafii.
Pozdrawiam Was serdecznie i ufam, że kampania mająca ożywić kult św. Antoniego z Padwy przyniesie liczne duchowe owoce – o co, z całą gorliwością, będę się modliła! Szczęść Boże!
Mariola – Apostołka Fatimy
Szczęść Boże!
Dziękuję bardzo za wszystkie piękne i wartościowe broszurki. Św. Antoni i św. Józef są moimi szczególnymi patronami, chociaż św. Ojciec Pio i św. Jan Paweł II też są moimi wielkimi orędownikami. Dziękuję za Wasze akcje i piękne publikacje. Ja i moja mamusia (91 lat) chętnie dowiadujemy się z nich dużo o życiu świętych, a modlitwy są piękne. Dlatego z całego serca Wam dziękuję. Bóg zapłać za wszystko, co buduje oraz umacnia moją wiarę i miłość do Pana Boga, Jego Syna i naszej Matki.
Grażyna z Torunia
Szanowny Panie Prezesie!
Bardzo dziękuję za niezmierzone wsparcie duchowe, modlitwy oraz wszystkie przesyłki. Wasze kampanie są bardzo szlachetne i potrzebne. Proszę pozwolić, że dam przykład… W zeszłym roku pewnej rodzinie podarowałam kalendarz Maryjny. Od tej pory jej członkowie zaczęli częściej chodzić do kościoła, a ostatnio nawet jeżdżą na pielgrzymki. Nie jest to jedyna rodzina, bo przekazywałam też „Przymierze z Maryją” – zdarzało się, że zostawiałam je na stoliku w przychodni zdrowia. W każdym „Przymierzu…” można znaleźć bardzo ciekawe i pouczające artykuły oraz nowe modlitwy, za co serdecznie dziękuję!
Czas bardzo szybko upływa, już jesteśmy razem od 2009 roku. Mam nadzieję, że dobry Pan Bóg i Najświętsza Maryja Panna pobłogosławią nam i jeszcze dłuższy czas będziemy razem. Choć niestety muszę przyznać, że ostatnio choroby bardzo nękają mnie i mojego męża… Czasem jest mi bardzo ciężko, ale staram się wytrwale modlić i odzyskuję siły. Modlę się też za Was wszystkich codziennie, wypraszając zdrowie, błogosławieństwo Boże we wszystkim oraz opiekę Matki Bożej. Serdecznie pozdrawiam i życzę wszystkiego co najlepsze – zwłaszcza zdrowia, błogosławieństwa Bożego, opieki Najświętszej Maryi Panny oraz darów Ducha Świętego dla Was wszystkich.
Z Panem Bogiem
Irena z Jastrzębia Zdroju
Szczęść Boże!
Wspieram każdą akcję, którą organizuje Wasze Stowarzyszenie ku czci Pana Jezusa i Matki Najświętszej. Uważam, że są one bardzo potrzebne. Mimo sędziwego wieku, śledzę je na bieżąco. Niech Matuchna Fatimska Wam błogosławi!
Henryk z Tychów
