Rodzina
 
Małżeństwo - wielkie posłannictwo
Bóg w odwiecznych swoich planach postanowił być siewcą życia. Gdy już przeto ziemia była ukształtowana, rzucił na nią pierwszą jego iskrę.

Jakże pięknie przedstawiała się kula ziemska, gdy otrzymała od Boga ten wielki dar, życie. A życie to, raz poczęte na ziemi, miało trwać nadal. Wszystkie bowiem twory żywe miały przed ukończeniem swego posłannictwa na ziemi przekazać to życie innym.

Dla uświetnienia obrazu ziemi i potęgi Najwyższego, dla wykazania miłości, jaką jest przepełnione Źródło życia, zjawia się na ziemi człowiek. Stworzony na obraz i podobieństwo Boga, miał to podobieństwo wyrażać także i przez siejbę życia. Przez stworzenie pierwowzoru związku małżeńskiego w Adamie i Ewie wskazał Bóg, w jakich granicach ma się odbywać ta siejba, by była godna człowieka.

Ile piękności i cudownego uroku tkwi w tym przekazywaniu życia przez człowieka. Bóg, źródło życia, mógł postąpić inaczej. Mógł sam powoływać do życia każdego człowieka. A jednak w nieskończonej swej dobroci inaczej postąpił. Chciał przez to przysporzyć radości życiu człowieka. Chciał je ubogacić czarem lat dziecięcych, urokiem miłości rodzicielskiej, dziecięcej, braterskiej i siostrzanej.

Przekazywanie życia jest dla człowieka wielkim i zaszczytnym posłannictwem. A w posłannictwie tym najważniejsze miejsce zajmuje matka. Jej to przypada największy udział w rodzeniu człowieka. Ona ma to szczęście, że pod jej sercem kształtuje się przyszłe dziecko Boże, przyszła świątynia Ducha Świętego i żywy Kościół, w którym ma zamieszkać Najwyższa Miłość.

Wielkie zaufanie okazał Bóg człowiekowi także przez to, że nie ograniczył raz mu udzielonej siły twórczej, lecz pozwolił mu doznawać zaszczytu przekazywania życia innym, ile razy zechce.

I jaką świętością otoczył Bóg dzieło przekazywania życia, skoro związek małżeński, w którym się ono ma dokonywać, wyniósł do godności sakramentalnej. Z ust natchnionego Apostoła dowiadujemy się, że według myśli Bożej - małżeństwo jest obrazem związku, jaki istnieje między Chrystusem a Kościołem (Efez. 5, 23). Jak związek Chrystusa z Kościołem święty jest i pełen miłości, tak, namaszczony ma być związek dwojga ludzi, wiążących się dla spełnienia wielkiego dzieła - przekazywania Bożego daru życia. A miłość ta nie ma być chwilowym porywem, lecz uczuciem gorącym, ofiarnym, zdolnym do cierpień i wyrzeczeń, jeśli potrzeba, uczuciem, którego wyrazem jest miłość Chrystusa do Kościoła i - wzajemnie - Kościoła do Chrystusa.

Bóg nie mógł bardziej uświęcić związku małżeńskiego i nie mógł większą świętością otoczyć godności matki.

Związek małżeński, w którym matka spełnia tak wzniosłe zadanie, święty jest, jak każdy sakrament. A święty jest nie tylko ze względu na wielki swój cel, którym jest dawanie życia członkom rodziny Chrystusowej, nie tylko ze względu na łaski, jakie Bóg małżonkom zsyła, ale i dlatego, że istota chrześcijańskiego związku małżeńskiego jest obrazem świętego stosunku Chrystusa do Kościoła.

Małżeństwo jest realnym przedstawieniem łączności Chrystusa z Kościołem. Stąd jego świętość i wielkość.

Dwa tylko stany wyniósł Bóg do godności sakramentalnej: stan kapłański i małżeński. Są to sakramenta społeczne.

Co więcej, małżonkowie są dopuszczani do uczestnictwa w kapłaństwie Chrystusowym przez to, iż sami udzielają sobie sakramentu, oddając sobie nawzajem swoje ciała dla wypełniania szczytnych obowiązków małżeńskich.

Jak święcie i czysto przedstawia się w świetle wiary związek małżeński, posłannictwo ojca i matki! Jakim blaskiem otoczył je Bóg! Oby o tej świętości swego posłannictwa nie zapominała przede wszystkim dobra i kochająca matka.*


* Ks. Dr Efce, Dobra matka, Wydawnictwo Felicjana, Buffalo NY 1948, str. 3-5.


NAJNOWSZE WYDANIE:
Budzimy sumienia Polaków!
Obchodzimy właśnie piękny jubileusz… 25 lat temu w Krakowie grupa młodych katolików powołała do życia Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi, by wzorem swego patrona budzić uśpione sumienia Polaków – wzywać do nawrócenia, dbać o duchowe dobro kraju i pielęgnować tradycyjną pobożność.

UWAGA!
Przymierze z Maryją
WYSYŁAMY
BEZPŁATNIE!
 
Pielgrzymka do Fatimy - Maryja nas zaprasza!
Agnieszka Kowalska

Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem (Koh 3,1). Po raz kolejny mogłam się o tym przekonać, kiedy dostałam możliwość towarzyszenia jako opiekun naszym Przyjaciołom – Apostołom Fatimy w pielgrzymce do miejsc, gdzie Matka Boża objawiła się trojgu pastuszkom.

 

Odkąd pamiętam, maj gra melodię „łąk umajonych”. Wszystko dzięki mojemu tacie, który od najmłodszych lat zabierał mnie na nabożeństwa majowe. Uczciwie trzeba przyznać, że z biegiem lat, wśród natłoku codziennych spraw i zmartwień, zdarza się zaniedbywać w sprawach Nieba, ale Matka Najświętsza o swoich dzieciach nie zapomina nigdy. Najlepszy dowód stanowi dla mnie ta możliwość, by miesiąc po ślubie móc razem z mężem zawierzyć nasze małżeństwo i rodzinę bezpośrednio Fatimskiej Pani.


Jestem przekonana, że choć nasza grupa pielgrzymów została wyłoniona na drodze losowania, nikt z nas nie znalazł się tutaj przypadkiem. I tak z sercami przepełnionymi wdzięcznością za ten niespodziewany dar, o trzeciej nad ranem 16 maja 2024 roku wyruszyliśmy w podróż do miejsca, gdzie Niebo dotknęło ziemi.


Fatima przywitała nas pochmurnym niebem i deszczem. Nie popsuło nam to bynajmniej radości z faktu, że dotarliśmy do naszej ukochanej Matki. Co ciekawe podobna pogoda towarzyszyła nam w ciągu całego wyjazdu. Szare i posępne poranki zamieniały się w słoneczne, ciepłe popołudnia. Całkiem jak w życiu, kiedy co dzień splatają się chwile radosne i smutne.


Po pierwsze: Fatima


Każdy dzień rozpoczynaliśmy od Mszy Świętej w Kaplicy Objawień, a kończyliśmy wspólnym Różańcem i procesją z figurą Matki Bożej. Niesamowity był to widok na wielki plac wypełniony modlitwą i śpiewem tysięcy ludzi, rozświetlony światłem tysięcy świec.


Jeden dzień naszej pielgrzymki poświęciliśmy, by poznać miejsca i historię związaną z objawieniami. Odwiedziliśmy muzeum, w którym przechowywane są wota ofiarowane w podzięce Matce Bożej. Przeszliśmy Drogę Krzyżową, wędrując ścieżkami, którymi chodzili Łucja, Hiacynta i Franciszek. Zobaczyliśmy miejsca, w których mieszkali. Mogliśmy wyobrazić sobie, jak wyglądało ich codzienne życie. Zwiedziliśmy również przepiękną bazylikę Matki Bożej Różańcowej, gdzie pochowani są pastuszkowie z Fatimy. Niestety, majestat tego miejsca objawień niszczy brzydota wybudowanej naprzeciwko bazyliki poświęconej Trójcy Przenajświętszej…


Po drugie: zachwyt


Pielgrzymka do Fatimy, oprócz uczty dla duszy, była okazją do zobaczenia perełek architektury portugalskiej. Klasztor hieronimitów w Lizbonie, zamek templariuszy w Tomar, klasztor cystersów w Alcobaça, klasztor Matki Bożej Zwycięskiej w Batalha… aż trudno uwierzyć, że te majestatyczne budowle zostały zbudowane przez ludzi, którzy do dyspozycji mieli tylko „sznurek i młotek”. Przez, zdawałoby się, zwykłe mury tchnie duch ad maiorem Dei gloriam i przypomina o czasach, kiedy ludzie w większości potrafili wyrzec się korzyści dla siebie, bo wiedzieli, po co i dla Kogo na tym świecie żyją. Może jeszcze wrócą czasy dzieł Bogu na chwałę i ludziom na pożytek…


W czasie pielgrzymowania mieliśmy także okazję odwiedzić małe, urocze miasteczko Obidos. Pełne wąskich uliczek, białych domów, gdzie czas płynie zdecydowanie wolniej i przypomina o tym, jak ważne jest dobre przeżywanie tu i teraz. Ogromne wrażenie zrobiła też na nas pięknie położona nadmorska miejscowość Nazaré, z przepiękną plażą i oceanem, którego ogrom jednocześnie przeraża i zachwyca. Tutaj także znajduje się najstarsze portugalskie sanktuarium Maryjne, gdzie przechowywana jest figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem, którą – jak głoszą legendy – wyrzeźbił sam św. Józef!


Po trzecie: ludzie


Jednak te wszystkie miejsca, widoki, przeżycia nie byłyby takie same, gdyby nie towarzystwo. Wielką wartością było dla mnie poznanie naszych drogich Apostołów. Nieoceniona była również rola pani pilot, która swoimi barwnymi opowieściami ożywiała wszystkie odwiedzane przez nas miejsca.


Z dalekiej Fatimy…


To były cztery dni wypełnione modlitwą, zwiedzaniem, rozmowami… Intensywne, ale warte włożonego wysiłku. Odwiedzenie miejsca, do którego z Nieba osobiście przybyła Matka Najświętsza, to wielki przywilej i łaska. Nie można jednak zapominać, że najważniejsza jest prośba, którą kieruje Ona codziennie do każdego z nas – by chwycić za różaniec i zapraszać Ją do naszych zwyczajnych spraw i obowiązków!


Listy od Przyjaciół
 
Listy

Szanowna Redakcjo!

Dziękuję za wszystkie „Przymierza z Maryją”. To jest moja lektura, na którą czekam i którą czytam „od deski do deski”. Wciąż odnajduję w niej coś nowego i pożytecznego. Składam serdeczne podziękowania i życzę całej Redakcji dużo zdrowia i wytrwałości w tym, co robicie. Jest to dla wielu ludzi olbrzymim wsparciem!

Anna z Podkarpacia

 

 

Szczęść Boże!

Bardzo szlachetna i potrzebna jest Wasza kampania poświęcona Matce Bożej Rozwiązującej Węzły. Różne węzły-problemy dotykają bardzo wielu Polaków. Jestem również zaniepokojony, że coraz więcej dzieci i młodzieży zmaga się z depresją i zaburzeniami lękowymi, jak również z wszelkimi uzależnieniami, czy to od alkoholu, czy innych używek. To bardzo niepokojące, gdyż problem ten nasila się i jest bardzo trudny do rozwiązania. Myślę jednak, że uda się rozwiązać większość węzłów za sprawą Matki Najświętszej.

Wojciech z Buska-Zdroju

 

 

Szanowny Panie Prezesie!

Na Pana ręce składam najserdeczniejsze podziękowania za nadesłane mi piękne i budujące życzenia urodzinowe. Pamiętam w moich modlitwach zanoszonych do Bożej Opatrzności o wszystkich pracownikach Stowarzyszenia na czele z Panem. Modlę się o Boże błogosławieństwo w życiu osobistym i zawodowym.

Zofia z Mielca

 

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Jako Apostołka Fatimy, na temat kampanii „Maryja rozwiąże każdy Twój problem” wypowiadam się z wielką ufnością do Matki Bożej, która pomoże rozwiązać każdy problem, gdy Ją o to prosimy. Wierzę w to głęboko. Jestem wzruszona, gdy czytam, jakie ludzie mają ciężkie sytuacje życiowe. Szanowny Panie Prezesie! Serdecznie dziękuję za wielkie dzieła, jakie tworzycie w Waszym Stowarzyszeniu. Dziękuję za poświęcony piękny obrazek, za książeczkę Maryjo, rozwiąż nasze węzły!, kartę, na której zapisałam problemy rodzinne. W modlitwie polecam Bogu i Matce Najświętszej całe Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi. Szczęść Wam Boże na dalsze lata. Z Panem Bogiem!

Irena z Bielska-Białej

 

 

Szczęść Boże!

Serdecznie dziękuję za przesłanie książki Św. Rita z Cascii. Dla niej nie ma rzeczy niemożliwych. Już czytamy, modlimy się. Za jej wstawiennictwem wypraszamy potrzebne łaski i opiekę nad rodziną i naszą Ojczyzną. Co roku pielgrzymujemy z parafii do sanktuarium w Nowym Sączu. Od dawna modlę się codziennie, aby za jej wstawiennictwem otrzymać łaski nieraz w trudnych sytuacjach. Życzę Wam błogosławieństwa Bożego i obfitych łask w działalności. Szczęść Wam Boże!

Józefa z Małopolskiego