Lektura duchowa
 
Najpewniejsza droga do świętości
Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort

Duszo – ty jesteś żywym obrazem Boga, jesteś odkupiona bezcenną Krwią Jezusa Chrystusa, masz się stać w życiu ziemskim tak świętą jak On, a w wieczności tak uwielbioną jak On.

Zdobyć świętość – to powołanie twoje. Do tego muszą zmierzać wszystkie myśli, słowa i uczynki, wszystkie twoje cierpienia i poczynania; inaczej sprzeciwisz się Bogu i nie uczynisz nic, ku czemu cię stworzył i dlaczego cię utrzymuje.

Patrz! Czy to nie dzieło podziwu godne: pył – zmienia się w światłość, śmiecie w czystość, grzech w świętość, stworzenie (poniekąd) w swego Stwórcę, człowiek w Boga! To naprawdę wzniosłe dzieło – powtarzam – chociaż jest trudne samo w sobie i niemożliwe dla samej ludzkiej natury; ale Bóg je spełni przez Swoją nadzwyczajną i niezwykłą łaskę, a stworzenie wszechświata nie jest takim arcydziełem jak dusz uświęcenie.

Jak więc masz postępować, duszo, jakich użyć środków – by wznieść się ku wyżynom, dokąd cię Bóg wzywa? Środki prowadzące do świętości są wszystkim znane. Wszak znajdujemy je w Ewangelii, wyjaśniają je mistrzowie życia duchowego, a święci w czyn wprowadzają; są one niezbędne dla wszystkich, którzy chcą dojść do doskonałości. Oto one: pokora serca, modlitwa nieustanna, umartwienie powszechne, zdanie się na Opatrzność i zgodność z wolą Bożą. Chcąc jednakże dobrze użyć tych środków uświęcenia, potrzeba bezwzględnie łaski Bożej, a łaskę tę otrzymuje każdy w większym lub mniejszym stopniu. Mówię: w stopniu większym lub mniejszym, gdyż Bóg, choć jest nieskończenie dobry, nie udziela wszystkim łask jednakowych, ale daje każdemu łaskę wystarczającą. Dusza wierna łasce wielkiej dokona dzieła wielkiego, dusza działająca z łaską mniejszą czynu mniej doniosłego. Wartość i wielkość łaski, jakiej Bóg udziela a dusza przyjmuje, rozstrzyga o znaczeniu naszych uczynków. Są to zasady niewzruszone.

Chodzi zatem ostatecznie o to, by znaleźć taki środek, którego mocą łatwo można by otrzymać od Boga łaskę potrzebną do świętości. Taki środek istnieje, o nim właśnie chcę cię pouczyć, więc słuchaj: chcąc znaleźć łaskę u Boga, trzeba znaleźć Maryję.

Maryja jedna znalazła dla siebie i dla każdego człowieka u Boga łaskę, jakiej nie otrzymał żaden z patriarchów i proroków, ani w ogóle nikt ze świętych starego zakonu.

Ona dała życie Sprawcy wszelkiej łaski, i dlatego nazywa się „Matką łaski” – Mater gratiae.

Bóg Ojciec, od którego jako ze źródła istotnego płynie każdy dar doskonały, każda łaska, dał Maryi Swego Syna, a tym samym powierzył Jej wszystkie łaski. Uczynił to, według wyrażenia św. Bernarda, w ten sposób, że dał Jej wolę Swoją w Jezusie i przez Jezusa.

Bóg wybrał Ją skarbniczką, zarządczynią i szafarką wszelkich łask i przez Jej ręce przechodzą (jak głosi św. Bernardyn) wszystkie łaski Ojca Przedwiecznego, wszystkie cnoty Jezusa Chrystusa i dary Ducha Świętego. Ona rozdziela je mocą władzy, jaką otrzymała, komu chce, jak, kiedy i ile chce.

Jak w porządku przyrodzonym dziecko musi mieć ojca i matkę, tak w porządku nadprzyrodzonym prawdziwe dziecię Kościoła musi mieć za ojca – Boga, a za matkę – Maryję. Jeśli zaś kto twierdzi, że ma Boga za ojca, a nie żywi prawdziwej dziecięcej miłości dla Maryi, oszukuje siebie i za ojca ma złego ducha. (…)

Maryja otrzymała od Boga szczególną moc i panowanie nad duszami, więc odżywia je łaską i do wzrostu wiedzie w doskonałości. (…) Gdyby ci, których szatan zwiódł, gdyby ci, co zaniedbują prawdziwe nabożeństwo do Matki Boskiej, umieli znaleźć Maryję – przez Maryję poznaliby Jezusa, a przez Jezusa doszliby do Boga. (…) Kto znalazł Maryję, znalazł wszelkie dobro. Wypowiadając to słówko „wszelkie”, nie dopuszczamy żadnych wyjątków, a więc znalazł: łaskę i przyjaźń Boga, moc przeciwko nieprzyjaciołom, prawdę naprzeciw kłamstwu, łatwe zwycięstwo nad trudnościami zbawienia, pogodę i radość w przykrościach życia.
 
 
Fragmenty Tajemnicy Maryi św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, Londyn 1966, s. 15-18, 23.


NAJNOWSZE WYDANIE:
Budzimy sumienia Polaków!
Obchodzimy właśnie piękny jubileusz… 25 lat temu w Krakowie grupa młodych katolików powołała do życia Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi, by wzorem swego patrona budzić uśpione sumienia Polaków – wzywać do nawrócenia, dbać o duchowe dobro kraju i pielęgnować tradycyjną pobożność.

UWAGA!
Przymierze z Maryją
WYSYŁAMY
BEZPŁATNIE!
 
Pielgrzymka do Fatimy - Maryja nas zaprasza!
Agnieszka Kowalska

Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem (Koh 3,1). Po raz kolejny mogłam się o tym przekonać, kiedy dostałam możliwość towarzyszenia jako opiekun naszym Przyjaciołom – Apostołom Fatimy w pielgrzymce do miejsc, gdzie Matka Boża objawiła się trojgu pastuszkom.

 

Odkąd pamiętam, maj gra melodię „łąk umajonych”. Wszystko dzięki mojemu tacie, który od najmłodszych lat zabierał mnie na nabożeństwa majowe. Uczciwie trzeba przyznać, że z biegiem lat, wśród natłoku codziennych spraw i zmartwień, zdarza się zaniedbywać w sprawach Nieba, ale Matka Najświętsza o swoich dzieciach nie zapomina nigdy. Najlepszy dowód stanowi dla mnie ta możliwość, by miesiąc po ślubie móc razem z mężem zawierzyć nasze małżeństwo i rodzinę bezpośrednio Fatimskiej Pani.


Jestem przekonana, że choć nasza grupa pielgrzymów została wyłoniona na drodze losowania, nikt z nas nie znalazł się tutaj przypadkiem. I tak z sercami przepełnionymi wdzięcznością za ten niespodziewany dar, o trzeciej nad ranem 16 maja 2024 roku wyruszyliśmy w podróż do miejsca, gdzie Niebo dotknęło ziemi.


Fatima przywitała nas pochmurnym niebem i deszczem. Nie popsuło nam to bynajmniej radości z faktu, że dotarliśmy do naszej ukochanej Matki. Co ciekawe podobna pogoda towarzyszyła nam w ciągu całego wyjazdu. Szare i posępne poranki zamieniały się w słoneczne, ciepłe popołudnia. Całkiem jak w życiu, kiedy co dzień splatają się chwile radosne i smutne.


Po pierwsze: Fatima


Każdy dzień rozpoczynaliśmy od Mszy Świętej w Kaplicy Objawień, a kończyliśmy wspólnym Różańcem i procesją z figurą Matki Bożej. Niesamowity był to widok na wielki plac wypełniony modlitwą i śpiewem tysięcy ludzi, rozświetlony światłem tysięcy świec.


Jeden dzień naszej pielgrzymki poświęciliśmy, by poznać miejsca i historię związaną z objawieniami. Odwiedziliśmy muzeum, w którym przechowywane są wota ofiarowane w podzięce Matce Bożej. Przeszliśmy Drogę Krzyżową, wędrując ścieżkami, którymi chodzili Łucja, Hiacynta i Franciszek. Zobaczyliśmy miejsca, w których mieszkali. Mogliśmy wyobrazić sobie, jak wyglądało ich codzienne życie. Zwiedziliśmy również przepiękną bazylikę Matki Bożej Różańcowej, gdzie pochowani są pastuszkowie z Fatimy. Niestety, majestat tego miejsca objawień niszczy brzydota wybudowanej naprzeciwko bazyliki poświęconej Trójcy Przenajświętszej…


Po drugie: zachwyt


Pielgrzymka do Fatimy, oprócz uczty dla duszy, była okazją do zobaczenia perełek architektury portugalskiej. Klasztor hieronimitów w Lizbonie, zamek templariuszy w Tomar, klasztor cystersów w Alcobaça, klasztor Matki Bożej Zwycięskiej w Batalha… aż trudno uwierzyć, że te majestatyczne budowle zostały zbudowane przez ludzi, którzy do dyspozycji mieli tylko „sznurek i młotek”. Przez, zdawałoby się, zwykłe mury tchnie duch ad maiorem Dei gloriam i przypomina o czasach, kiedy ludzie w większości potrafili wyrzec się korzyści dla siebie, bo wiedzieli, po co i dla Kogo na tym świecie żyją. Może jeszcze wrócą czasy dzieł Bogu na chwałę i ludziom na pożytek…


W czasie pielgrzymowania mieliśmy także okazję odwiedzić małe, urocze miasteczko Obidos. Pełne wąskich uliczek, białych domów, gdzie czas płynie zdecydowanie wolniej i przypomina o tym, jak ważne jest dobre przeżywanie tu i teraz. Ogromne wrażenie zrobiła też na nas pięknie położona nadmorska miejscowość Nazaré, z przepiękną plażą i oceanem, którego ogrom jednocześnie przeraża i zachwyca. Tutaj także znajduje się najstarsze portugalskie sanktuarium Maryjne, gdzie przechowywana jest figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem, którą – jak głoszą legendy – wyrzeźbił sam św. Józef!


Po trzecie: ludzie


Jednak te wszystkie miejsca, widoki, przeżycia nie byłyby takie same, gdyby nie towarzystwo. Wielką wartością było dla mnie poznanie naszych drogich Apostołów. Nieoceniona była również rola pani pilot, która swoimi barwnymi opowieściami ożywiała wszystkie odwiedzane przez nas miejsca.


Z dalekiej Fatimy…


To były cztery dni wypełnione modlitwą, zwiedzaniem, rozmowami… Intensywne, ale warte włożonego wysiłku. Odwiedzenie miejsca, do którego z Nieba osobiście przybyła Matka Najświętsza, to wielki przywilej i łaska. Nie można jednak zapominać, że najważniejsza jest prośba, którą kieruje Ona codziennie do każdego z nas – by chwycić za różaniec i zapraszać Ją do naszych zwyczajnych spraw i obowiązków!


Listy od Przyjaciół
 
Listy

Szanowna Redakcjo!

Dziękuję za wszystkie „Przymierza z Maryją”. To jest moja lektura, na którą czekam i którą czytam „od deski do deski”. Wciąż odnajduję w niej coś nowego i pożytecznego. Składam serdeczne podziękowania i życzę całej Redakcji dużo zdrowia i wytrwałości w tym, co robicie. Jest to dla wielu ludzi olbrzymim wsparciem!

Anna z Podkarpacia

 

 

Szczęść Boże!

Bardzo szlachetna i potrzebna jest Wasza kampania poświęcona Matce Bożej Rozwiązującej Węzły. Różne węzły-problemy dotykają bardzo wielu Polaków. Jestem również zaniepokojony, że coraz więcej dzieci i młodzieży zmaga się z depresją i zaburzeniami lękowymi, jak również z wszelkimi uzależnieniami, czy to od alkoholu, czy innych używek. To bardzo niepokojące, gdyż problem ten nasila się i jest bardzo trudny do rozwiązania. Myślę jednak, że uda się rozwiązać większość węzłów za sprawą Matki Najświętszej.

Wojciech z Buska-Zdroju

 

 

Szanowny Panie Prezesie!

Na Pana ręce składam najserdeczniejsze podziękowania za nadesłane mi piękne i budujące życzenia urodzinowe. Pamiętam w moich modlitwach zanoszonych do Bożej Opatrzności o wszystkich pracownikach Stowarzyszenia na czele z Panem. Modlę się o Boże błogosławieństwo w życiu osobistym i zawodowym.

Zofia z Mielca

 

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Jako Apostołka Fatimy, na temat kampanii „Maryja rozwiąże każdy Twój problem” wypowiadam się z wielką ufnością do Matki Bożej, która pomoże rozwiązać każdy problem, gdy Ją o to prosimy. Wierzę w to głęboko. Jestem wzruszona, gdy czytam, jakie ludzie mają ciężkie sytuacje życiowe. Szanowny Panie Prezesie! Serdecznie dziękuję za wielkie dzieła, jakie tworzycie w Waszym Stowarzyszeniu. Dziękuję za poświęcony piękny obrazek, za książeczkę Maryjo, rozwiąż nasze węzły!, kartę, na której zapisałam problemy rodzinne. W modlitwie polecam Bogu i Matce Najświętszej całe Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi. Szczęść Wam Boże na dalsze lata. Z Panem Bogiem!

Irena z Bielska-Białej

 

 

Szczęść Boże!

Serdecznie dziękuję za przesłanie książki Św. Rita z Cascii. Dla niej nie ma rzeczy niemożliwych. Już czytamy, modlimy się. Za jej wstawiennictwem wypraszamy potrzebne łaski i opiekę nad rodziną i naszą Ojczyzną. Co roku pielgrzymujemy z parafii do sanktuarium w Nowym Sączu. Od dawna modlę się codziennie, aby za jej wstawiennictwem otrzymać łaski nieraz w trudnych sytuacjach. Życzę Wam błogosławieństwa Bożego i obfitych łask w działalności. Szczęść Wam Boże!

Józefa z Małopolskiego