Zorganizowanie opisanych w tym dziale spotkań i kampanii
było możliwe tylko dzięki hojności naszych Darczyńców.
Bukiet lilii w Fatimie
Aby podkreślić czystość i świętość Maryi, ale też wynagrodzić wszelkie zniewagi i bluźnierstwa wyrządzone Jej Niepokalanemu Sercu, 1672 Przyjaciół Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi ofiarowało 13 maja w Fatimie 3 373 białe lilie. Każdy odmówił Akt poświęcenia się Niepokalanej św. Maksymiliana Marii Kolbego, zawierzając Maryi siebie i swoich bliskich. Nazwiska wszystkich uczestników akcji zapisane zostały na ozdobnym zwoju, który wraz z liliami został złożony w Fatimskim Sanktuarium. Kolejna taka kampania Stowarzyszenia właśnie ruszyła – zachęcamy do wejścia na stronę www.lilia.fatima.pl i ofiarowania Maryi dowolnej ilości białych lilii, które złożymy w 102. rocznicę Cudu Słońca, 13 października 2019 roku. Łącznie do tej pory wierni z całej Polski złożyli Matce Bożej 14 973 lilie, z czego 2370 pochodzi od uczestników akcji w internecie.
Akcja wielkopostna
Wielki Post – to hasło akcji, którą Stowarzyszenie im. Ks. Piotra Skargi przeprowadziło w tym świętym okresie. W jej ramach do naszych przyjaciół trafiło prawie 300 tys. przesyłek z książeczką pt. Wielki Post oraz kartą, na której adresat mógł zapisać szczególnie ważne dla siebie intencje. Akcja miała także internetową wersję, w ramach której broszura w formie e-booka trafiła do prawie 110 tys. internautów. Nadchodzące na nasz adres intencje (dotąd prawie 35 tys.) od obu grup uczestników, zgodnie z obietnicą sukcesywnie przekazujemy siostrom benedyktynkom, które polecają je Bogu w codziennej modlitwie.
Wynagradzamy Sercu Maryi
Prawie 280 tys. czcicieli Matki Bożej otrzymało w maju od Stowarzyszenia wyjątkowy prezent – piękny wizerunek Niepokalanego Serca Maryi, reprodukcję obrazu autorstwa Leopolda Kupelwiesera (1796–1862). Oryginał znajduje się w Wiedniu, w kaplicy bocznej kościoła pw. św. Piotra. Prezes Sławomir Olejniczak zachęcił wszystkich do zawierzenia się Jezusowi przez ręce Maryi wg św. Ludwika Marii Grignion de Montfort oraz do ofiarowania 13 maja w Fatimskim Sanktuarium Bożej Rodzicielce bukietu 1000 białych róż, by podkreślić Jej niewinność i czystość. Przyjaciele Stowarzyszenia chętnie odpowiedzieli na to zaproszenie i wsparli akcję rozpowszechniania w Polsce tego wizerunku oraz podarowania Maryi pięknego bukietu – by wyrazić miłość do Niej i wynagrodzić wszelkie grzechy, jakimi Jej Serce jest obrażane.
W walce o Prawdę
Poznański Klub „Polonia Christiana” wraz z Kołem Naukowym Doktryn Politycznych i Prawnych „Disputo” oraz Instytutem Ordo Iuris zorganizował spotkanie z dr. Tymoteuszem Zychem pt. Prawne aspekty ochrony rodziny w szkołach, urzędach i instytucjach kultury. Wykład dr. Zycha, członka znienawidzonego przez środowiska lewicowe Instytutu Ordo Iuris, został zablokowany przez władze Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, które cofnęły potwierdzoną wcześniej zgodę, na użyczenie sali. Na szczęście, po licznych interwencjach, do spotkania doszło w pomieszczeniu udostępnionym przez Wydział Teologiczny poznańskiej wszechnicy.
Dziękujemy za życzenia
Pragniemy podziękować wszystkim Księżom Kardynałom, Arcybiskupom i Biskupom, którzy z okazji Świąt Wielkanocnych nadesłali do nas swoje życzenia. Bóg zapłać księżom i zakonnikom, którzy w tych dniach pamiętali o nas. Wspaniałym siostrom zakonnym dziękujemy za wielki dar modlitwy.
Dziękujemy wszystkim Przyjaciołom za życzenia i słowa otuchy. Te serdeczne wyrazy wsparcia mobilizują nas do ciągłej gotowości budzenia sumień naszych rodaków.
Spotkania z filmem katolickim
„Polonia Christiana” o LGBT+
Ofensywa lobby homoseksualnego – to główny temat najnowszego wydania magazynu „Polonia Christiana”. Co zapowiada warszawska karta LGBT+? Jakie mogą być konsekwencje karania tzw. „mowy nienawiści”? Niech rodzice staną po stronie dzieci! – nawołuje Mariusz Dzierżawski z Fundacji Pro – Prawo do Życia.
Jerzy Wolak pisze o wierności Kościołowi, a biskup Atanazy Schneider przypomina, że tylko wiara chrześcijańska została objawiona przez Boga. Żadna władza na ziemi – nawet najwyższa władza kościelna – nie ma prawa, by poprzez zapewnienie, że istnienie różnych religii jest wolą samego Boga, dyspensować ludzi innych religii od wyraźnej wiary w Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego, który stał się Człowiekiem, i jako jedynego Zbawiciela ludzi.
Agnieszka Stelmach pisze o amerykańskiej ustawie 447 i jej konsekwencjach, Jakub Majewski o cyfrowej dyktaturze w Chinach, a Andrzej Pilipiuk ostrzega przed powrotem niewolnictwa. Z kolei Andrzej Solak przypomina o cudzoziemcach pacyfikujących Powstanie Warszawskie. Nie zabrakło także nowości filmowych i wydawniczych. Warto sięgnąć po najnowsze wydanie magazynu „Polonia Christiana”!
Kalendarium Klubów „Polonia Christiana”
Regularnie, co poniedziałek, odbywają się spotkania w Klubie „Polonia Christiana” przy ul. Skawińskiej 13, w Krakowie. Ostatnio gośćmi byli:
Różańce publiczne
W marcu i kwietniu publiczne spotkania różańcowe w intencji zadośćuczynienia za grzech aborcji odbyły się: w Białymstoku, Bochni, Brzesku, Bydgoszczy, Bytomiu, Częstochowie, Gdańsku, Gdyni, Gliwicach, Gnieźnie, Gorzowie Wielkopolskim, Jeleniej Górze, Kędzierzynie Koźlu, Kielcach, Krakowie, Kraśniku, Lublinie, Łomży, Łodzi, Nowym Sączu, Olkuszu, Poznaniu, Radomiu, Rzeszowie, Sanoku, Tarnowie, Wadowicach, Warszawie, Wieliczce, Wrocławiu, Wyszkowie, Zielonej Górze. Łącznie zgromadziły one ponad 2,5 tys. osób.
Formacja Krucjaty Młodych
30 marca w warszawskim lokalu Krucjaty Młodych odbył się całodzienny cykl wykładów pt. Zagrożenia ideologii „zrównoważonego rozwoju”. Prelekcje dla sympatyków i członków Krucjaty wygłosił wiceprezes Stowarzyszenia im. Ks. Piotra Skargi – Arkadiusz Stelmach. Młodzi katolicy zapoznali się z genezą, a także założeniami teoretycznymi tej bagatelizowanej i w dużej mierze nieznanej ideologii oraz jakie ma ona przełożenie praktyczne na życie codzienne i działalność Kościoła katolickiego.
Włosko-francuska karawana
Po raz pierwszy w historii Krucjaty Młodych odbyła się prawie dwutygodniowa karawana po Europie (24 kwietnia–6 maja). Karawana to cykl kampanii ulicznych promujących określony temat, zazwyczaj taki, który wywołuje poruszenie opinii publicznej. W towarzystwie katolików z całego świata (z Brazylii, USA, Francji, Włoch, Holandii, Chile, Kolumbii, Peru i Urugwaju) członkowie Krucjaty wzięli udział w akcjach na ulicach Paryża, Mediolanu, Werony, Brescii oraz Bergamo, przestrzegając przed szkodliwymi ideami propagowanymi przez Unię Europejską. Rozdawane ulotki-kupony wzywały do obrony nienarodzonych dzieci przed aborcją, rodzin przez agendą homoseksualną oraz europejskich granic przez niekontrolowaną imigracją muzułmańską.
W obronie Notre Dame
W kolejnych dniach, aby zadośćuczynić za pożar katedry Notre Dame nasi wolontariusze rozdawali na ulicach Paryża ulotki zachęcające do podpisania się pod petycją internetową do prezydenta Francji i ministra kultury kraju nad Sekwaną o przywrócenie iglicy świątyni w stanie niezmienionym (www.flechenotredame.org). To odpowieź na skandaliczne pomysły, aby zamiast iglicy w jej miejsce wstawić np. piramidę, hologram czy iglicę odwróconą dołem do góry. Katedra Notre Dame to symbol całego chrześcijańskiego świata i jako taka musi zostać przywrócona do poprzedniego stanu, w całym swym splendorze i okazałości.
Krucjata w Nijmegen
Niestety, pokojowa akcja spotkała się z ostrą reakcją kilku agresywnych, zakapturzonych osobników, którzy swoją wściekłość wyładowali na furgonetce naszych wolontariuszy. O tym, że była to zaplanowana agresja, a nie gwałtowana reakcja frustratów, świadczy fakt pojawienia się nad ranem przed domem pielgrzyma, w którym nasi wolontariusze nocowali, zamaskowanych osobników na pojazdach quad. Bojówkarze ci zablokowali łańcuchami wjazd do wnętrza. Na koniec obrzucili cegłami pojazdy wolontariuszy, na szczęście nie powodując trwałych uszkodzeń.Na początku marca kilku wolontariuszy Krucjaty Młodych udało się do Nijmegen w Holandii, by pomóc miejscowym katolikom w przeprowadzeniu kampanii ulicznych w obronie rodziny. Polegały one na rozdawaniu przechodniom ulotek zachęcających do protestu przeciw odczytom bajek dla dzieci, prowadzonym w bibliotece miejskiej przez transwestytę.
Pismo „Krzyżowiec”
W kwietniu ukazał się nowy numer „Krzyżowca” – pisma Krucjaty Młodych. Tematem głównym jest muzyka i jej rola w zmaganiach między kulturą chrześcijańską a siłami rewolucyjnymi. Oprócz tego Czytelnicy mogą zapoznać się także z artykułami przybliżającymi zbrodnie rewolucji francuskiej i rosyjskiej, obnażającymi absurdy ekologizmu oraz informacjami na tematy bieżące.
Święci są naszymi sprzymierzeńcami, przewodnikami w drodze do Nieba. Spójrzmy na ich żywoty. To ludzie z krwi i kości, którzy jednak bezkompromisowo wybrali w życiu Boga. Z miłości do Chrystusa i w trosce o zbawienie swoje oraz bliźnich zaparli się siebie, odrzucili fałszywe „błyskotki” tego świata. W tym numerze przedstawiamy pustelnika, który w swym uniżeniu chciał być zapomniany przez wszystkich – św. Charbela Makhloufa.
Kocham Boga i ludzi
Pani Zofia Kłakowicz wspiera Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi od 2007 roku. Urodziła się w miejscowości Stary Las koło Głuchołaz w województwie opolskim. Tam należała do parafii pod wezwaniem św. Marcina, w której przyjęła wszystkie sakramenty. Po zawarciu małżeństwa, którego 60. rocznicę będzie obchodziła z mężem w przyszłym roku, przeprowadziła się do sąsiedniego Nowego Lasu, do parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej.
– Kocham Boga, kocham ludzi i dobrze mi z tym. W domu urządziłam „kaplicę”: krzyż Trójcy Świętej, figury Boga Ojca, Jezusa Miłosiernego, Jezusa Chrystusa – Króla Polski i naszych rodzin oraz figurę Matki Bożej oraz wielu świętych.
Bóg mnie prowadzi
– Ja jestem tylko po siedmiu klasach szkoły podstawowej. Nie miałam możliwości dłużej się uczyć, bo ojciec był inwalidą, mama była po pobycie na Syberii, a poza mną mieli jeszcze troje dzieci i trzeba było ciężko pracować w polu. To niesamowite, jak Pan Bóg mnie prowadził w moim życiu.
Wraz z mężem ufamy Bogu i Go kochamy. Mamy gospodarkę, hodujemy kury, uprawiamy ziemniaki, owoców się pełno u nas rodzi, robimy przetwory, dzielimy się z ludźmi. Ze zdrowiem już różnie bywa, ale nie dajemy się, a córka Katarzyna nam pomaga. Córka mieszka w Bielsku-Białej, wyposaża apteki i szpitale, otwiera i projektuje ludziom apteki. Ma bardzo dobrego męża.
Maryja otarła moje łzy
– Syn Jan zmarł w tamtym roku. To był bardzo dobry człowiek dla ludzi, znana osoba w powiecie. Był mechanikiem samochodowym, miał swój warsztat i dobrze wykonywał swoją pracę. Jego syn i córka teraz pracują w tym warsztacie.
– W tamtym roku, podczas oktawy Bożego Ciała, w święto Najświętszego Serca Pana Jezusa pochowaliśmy go, a w tym roku Matka Boża otarła mi łzy, bo akurat w oktawie zaprosiła mnie do Fatimy. Pan Bóg dał, że córka też skorzystała i była ze mną w tym miejscu, bo też bardzo kocha Pana Boga. Uważam, że to była też nagroda z Nieba.
Z Apostolatem w Fatimie
– Przed wyjazdem do Fatimy córka mi mówiła: „Mamuś, to jest jakieś Stowarzyszenie, ty pieniądze dajesz, a dzisiaj świat jest jaki jest; nie byłaś tam, nie wiesz. Trzeba wziąć pieniądze, bo nie wiadomo, jak będzie. Może trzeba będzie za nocleg zapłacić, może za jakieś obiady”. Ona wzięła i ja wzięłam i był kłopot, bo faktycznie, co się okazało – i to nas bardzo zaskoczyło – że wszystko było domknięte, wszystko było zadbane, była bardzo dobra opieka…
Co było dla mnie bardzo fajne, to pierwsze przeżycie, jeszcze w Krakowie, w hotelu, gdy pan prezes bardzo miło nas przywitał, z uśmiechem i serdecznością, słowami: „Szczęść Boże”. To było dla mnie takie piękne!
Na pielgrzymce poznaliśmy pracowników Stowarzyszenia; moja córka dużo z nimi przebywała. Pani przewodnik powiedziała, że taka paczka, jak nasza, to jest mało spotykana. Było pięknie, nie było kłopotów i na wszystko było dużo czasu. Córka dbała o mnie i Bogu dzięki, że była ze mną. Ja wiem, że to był palec Boży i zasługa Matki Bożej.
W Fatimie wychodziłam trochę wcześniej na Mszę Świętą o szóstej rano. Mieliśmy kapłana, z którym dużo rozmawiałam. Zamówiliśmy Mszę Świętą za Stowarzyszenie, za pracowników Stowarzyszenia oraz ich rodziny i ksiądz ją odprawił. Chcieliśmy w ten sposób wynagrodzić i żeby Pan Bóg Wam wynagrodził, Waszym rodzinom i całej organizacji.
Podziękowania
– Dziękuję Bogu Najwyższemu, Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu, a także Matce Najświętszej za wielkie łaski, którymi mnie obdarzyli. Dziękuję, że żyję bez żadnych uszczerbków na ciele. Jestem pewna, że Pan Jezus czuwa nade mną. Jest to znak, że krzyż jest naszą obroną zawsze, a szczególnie na te ostateczne czasy. Za wszystkie łaski i błogosławieństwa dla mnie i całej rodziny serdecznie dziękuję Stwórcy. Twoja cześć i chwała, po wszystkie wieki wieków. Amen. Wdzięczna Twoja służebnica Zofia.
Oprac. JK
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Pragnę podziękować za wszelkie informacje, broszury i książeczki, jakie otrzymuję od Państwa. Najbardziej cieszy mnie wydawane „Przymierze z Maryją”, ponieważ wiele trudnych spraw zostaje przedstawionych w klarowny sposób, wnosi wiele radości, ale przede wszystkim przybliża nam drogę do naszego Ojca. Czasami trzeba wrócić do początku i odnaleźć siebie, a to niełatwe. Wy w tym pomagacie. I róbcie to nadal, bo tego potrzebujemy.
„Przymierze z Maryją” jest początkiem. I z tego zrezygnować nie warto. To moje skromne zdanie, które podyktowane jest szczerą troską o byt „Przymierza…”. Sama jestem w trudnej sytuacji finansowej, dwoje dzieci uczących się poza domem to niemałe koszty. I dlatego z mężem postanowiliśmy ograniczyć wszystko do minimum przez jakiś czas, żeby stać nas było na utrzymanie domu. W dzisiejszych czasach jest to niełatwe zadanie, bo przez ostatnie lata przyzwyczailiśmy się do spełniania wszystkich swoich pragnień i zachcianek i nas też to się tyczy. Jednak trzeba wybrać, co w danym momencie jest ważniejsze. Nawet w pewnym momencie rozważaliśmy rezygnację z comiesięcznego datku na rzecz Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi, ale moje sumienie by tego nie zniosło, więc nadal będziemy Państwa wspierać finansowo oraz codzienną modlitwą. Proszę Was zarazem o modlitwę za moją rodzinę, by wspólnie umiała przetrwać trudne chwile. Ja nie mogę ofiarować nic poza tym. Zatem bardzo mi przykro, że tak jest, ale z ufnością patrzę w przyszłość i wiem, że będziemy oglądać owoce Waszej działalności. Serdecznie pozdrawiam i polecam Was opiece naszej Matuchny Matki Bożej Rychwałdzkiej.
Dagmara z mężem
Szanowni Państwo
Bardzo dziękuję za Wasz wkład w krzewienie prawd wiary. Pragnę podziękować za otrzymane materiały edukacyjne, które poszerzają moją wiedzę religijną. Życzę Wam błogosławieństwa Bożego i obfitych łask w działalności. Trzeba dbać o to, aby wiara nie wygasła. Szczęść Wam Boże!
Jadwiga
Szczęść Boże!
Dziękuję za prowadzenie tak pięknych i potrzebnych akcji katolickich. W miarę moich możliwości wspieram Was w tym pięknym dziele materialnie i duchowo. Życzę Wam, abyście kontynuowali to dzieło jak najdłużej. Pozdrawiam serdecznie!
Janina z Krakowa
Szanowny Panie Prezesie
Wspominając niedawną konferencję „Czy chrześcijanie są skazani na ewolucję”, chciałbym bardzo podziękować za niezwykłą możliwość uczestniczenia w niej. Jest to dla mnie jedyna okazja do kontaktu na żywo z najwybitniejszymi naukowcami, którzy sami odnaleźli właściwą drogę prawdy, a teraz wskazują ją innym. Takie spotkanie to coś absolutnie bezcennego, co będę wspominał jako najpiękniejsze chwile w moim życiu. Pragnę podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w to niezwykle ważne przedsięwzięcie.
Te wszystkie dzieła, co zrozumiałe, wymagają poświęcenia oraz wsparcia również finansowego. Chyba wszyscy to rozumieją, widząc przecież efekty Państwa działalności, ale zapewne widzi to również ta druga strona, która robi wszystko, aby to zniszczyć, co jest najlepszym dowodem na właściwy kierunek Państwa działalności. Doskonale zdają sobie z tego sprawę wszystkie siły, które wiedzą, że tego ewolucjonistycznego matactwa zapewne nie da się już długo utrzymać. Myślę, że właśnie dlatego sam plan zniszczenia musi być doskonały i właśnie dlatego postanowiono uderzyć w korzenie, czyli członków Państwa organizacji, tak, by nie mogli wesprzeć dalszego rozwoju tych dzieł.
Rozwiązania, które obecnie wdraża się w firmach produkcyjnych, to kierunek dokładnie wskazany przez śp. Pana Krzysztofa Karonia w polecanym przez niego filmie „Amerykańska fabryka” – dostępnym na Netflixie. Plan, który przygotowany jest krok po kroku dla wszystkich narodów. Myślę, że dlatego choć chcielibyśmy ogromnie pomóc dalszemu rozwojowi Państwa działalności, to będzie to coraz trudniejsze.
Rozwój Państwa wszechstronnej działalności na polu wiary – (by wspomnieć choćby o Apostolacie Fatimy czy piśmie „Przymierze z Maryją”), historii, polityki, prawa – Ordo Iuris, nauki – „Polonia Christiana” i informacji – PCh24.pl, Klubie Przyjaciół, to wszystko z dumą przypomina mi, że jestem Polakiem, a moi bracia i siostry, twórcy tych pięknych dzieł, przypominają mi o właściwej postawie moralnej.
Temat ewolucji inspirował mnie, odkąd pamiętam. Brakujące ogniwo, które „na pewno jest” i „niebawem wam go ukażemy”, to temat flagowy wszystkich „naukowych czasopism”. A ja, posiadając jedynie maturę, mam nadzieję, że większość wykładów rozumiem, bo przedstawione są w takiej formie, aby wszyscy mogli zobaczyć to, co najwybitniejszym umysłom udało się dostrzec pod mikroskopem. Ich geniusz dodatkowo polega na obserwacji zjawisk zachodzących w ułamkach sekund w mikro i makroskali.
Podsumowując, w mojej skromnej opinii pomysł udostępnienia tej wiedzy wszystkim chętnym jest wyrazem chrześcijańskiej miłości, wskazującej właściwą drogę do Boga. Przecież to nasz Stwórca oddał nam ziemię, abyśmy czynili ją sobie poddaną, nie czyniąc wiedzy tajemną, tylko dla wybranych. Jeszcze raz niech będzie mi wolno podziękować za całą działalność Państwa organizacji.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
Szczęść Boże!
Wasza działalność zasługuje na szacunek i podziw! Otwieracie drzwi do serc ludzi zagubionych, pokazujecie inną drogę – uświadamiając, że życie to nie tylko praca, ale przede wszystkim duchowe potrzeby, które dają nadzieję i siłę do życia. Walczcie o serca, które są jeszcze uśpione. Powodzenia!
Anna z Mysłowic
Szczęść Boże!
Pragnę z całego serca podziękować za dwumiesięcznik „Przymierze z Maryją”. Od kilku lat gości on w moim rodzinnym domu, niosąc umocnienie duchowe, światło i pokój. I niech tak pozostanie jak najdłużej.
Daniel
