Wydarzenia
 
Dlaczego Matka Boża płacze?

Polska: Grożą kobiecie, bo uratowała dziecko

Zuzanna Wiewiórka, wolontariuszka Fundacji „Pro-Prawo do życia”, uratowała dziecko, które miało zostać zabite za pomocą pigułek poronnych, a teraz musi mierzyć się licznymi szykanami ze strony zwolenników tzw. aborcji. Cała historia rozpoczęła się w internecie. Na jedną z grup w mediach społecznościowych – zarządzanych przez feministki i aborcjonistki – trafiła młoda kobieta, która chciała zabić swoje nienarodzone dziecko. Zdeterminowanej wolontariuszce udało się jednak dotrzeć do ojca dziecka, według jego relacji, niepoinformowanego o zamiarach swej przyjaciółki. Był on przeciwny zabiciu dziecka i wspólnie z rodziną dziewczyny zdołał je uratować. Teraz obrończyni życia grożą zwolennicy organizacji proaborcyjnych, pośredniczących w nielegalnym handlu tego typu środkami.


Hiszpania: „Koronarozwód” w 24 godziny

Od kilku miesięcy po hiszpańskich miastach krążą furgonetki, w których małżonkowie mogą uzyskać… rozwód w ciągu zaledwie 24 godzin. Koszt usługi nazywanej obecnie „koronarozwodem” wynosi około 150 euro od osoby. Przedstawiciele rodziny Cebrian, którzy są pomysłodawcami nowej odsłony przemysłu rozwodowego w Hiszpanii, uważają, że ich usługi to „wyjście ku klientom” w trudnej sytuacji stanu zagrożenia epidemicznego. Jak twierdzą, ich rozwiązanie pozwoli zmęczonym sobą współmałżonkom na przeprowadzenie szybkiego procesu rozwodowego.


Kraków: Laurka dla UPA

Konsulat Generalny Ukrainy w Krakowie znalazł specyficzny sposób na upamiętnienie 75. rocznicy zakończenia II wojny światowej w Europie. W środę 6 maja na oficjalnym profilu placówki dyplomatycznej na portalu Facebook został opublikowany post ze zdjęciem przedstawiającym zbrodniarza wojennego Romana Szuchewycza i innych członków Ukraińskiej Powstańczej Armii. Jest to tym bardziej oburzające, że zgodnie z nowelizacją Ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej, przyjętą przez polski parlament na początku 2018 roku, gloryfikowanie UPA jest przestępstwem.


Nigeria: Śmierć za głoszenie Ewangelii

Przebywający w więzieniu w Abudży Mustafa Mohammed, który przyznał się do porwania i zabicia nigeryjskiego kleryka Michaela Nnadi, udzielił wywiadu, w którym opowiedział, że zamordował seminarzystę, gdyż ten nie zaprzestał głoszenia Ewangelii także w niewoli.

Nnadi został porwany z seminarium Dobrego Pasterza w Kadunie 8 stycznia bieżącego roku wraz z trzema innymi klerykami. Seminarium, w którym studiuje i mieszka około 270 młodych mężczyzn, znajduje się tuż obok autostrady opanowanej przez islamskich bojowników i bandy porywające dla okupu. 26-letni Mustafa, który przyznał się do zabójstwa, był jednym z przywódców gangu, który działał w tym rejonie.


Warszawa: Atak na przeciwników pedofilii

Na jednej z warszawskich ulic dwóch kierowców uniemożliwiło przejazd samochodowi Fundacji Pro-Prawo do Życia. Na samochodzie widniały napisy „Stop pedofilii”, „Zobacz związek pedofilii z seksedukacją” oraz cytaty z dokumentów WHO promujących tzw. edukację seksualną, co najwyraźniej nie spodobało się dwóm uczestnikom ruchu drogowego. Po wyjściu na zewnątrz jeden z kierowców obrzucił działaczy fundacji wyzwiskami i groził im. Policja po przyjechaniu na miejsce nie dopatrzyła się jednak przewinienia.


Mozambik: Islam albo śmierć

Mozambik, dawna kolonia portugalska na południowym wschodzie Afryki, to od stuleci ostoja chrześcijaństwa i katolicyzmu w tej części Czarnego Lądu. Doskonale zdają sobie z tego sprawę dżihadyści, którzy z każdym tygodniem przenikają coraz głębiej do różnych warstw tego postkolonialnego społeczeństwa. Fakt ten najlepiej zauważalny jest na północy kraju, w prowincji Cabo Delgado, gdzie dominują chrześcijanie. W prowincji, z której w ciągu ostatnich dwóch lat ponad 100 tysięcy chrześcijan zmuszono do ucieczki, narasta strach i terror. Setki wiosek przy granicy z Tanzanią zostały spalone lub całkowicie porzucone po tym, jak dżihadyści rozpoczęli masową kampanię terroru.


Holandia: Eutanazja dla osób z demencją

Holandia wytycza kolejne niechlubne szlaki w promowaniu kultury śmierci. Sąd Najwyższy tego kraju wydał właśnie werdykt legalizujący eutanazję osób z demencją. Może być ona przeprowadzona także w sytuacji, gdy pacjent nie jest w stanie wyrazić swojej woli – czytamy w oświadczeniu holenderskiego trybunału. Decyzja sądu jest odpowiedzią na śmierć 74-letniej kobiety dotkniętej chorobą Alzheimera, której w 2016 roku do kawy wsypano środki usypiające, aby móc dokonać jej eutanazji. Kobieta straciła przytomność, po chwili się jednak ocknęła i córka musiała ją przytrzymywać, kiedy podawano jej śmiertelny zastrzyk. Sprawa wyszła na jaw, a lekarkę oskarżono o zabójstwo. Sprawa trafiła do sądu niższej instancji, który uwolnił lekarkę od wszelkich zarzutów, a następnie „w interesie prawa” na wokandę Sądu Najwyższego, który wyrok podtrzymał. Córka zmarłej wzięła stronę lekarki, twierdząc, że ta jedynie uwolniła jej matkę z więzienia niefunkcjonującego umysłu, w którym się znalazła.


Świat: Zamknięte kościoły…

Z powodu pandemii koronawirusa w wielu krajach świata zostały zamknięte kościoły, a miliony wiernych - pozbawione dostępu do sakramentów. W wielu przypadkach stało się to na wyraźne życzenie episkopatów tych krajów.

 

 



NAJNOWSZE WYDANIE:
Budzimy sumienia Polaków!
Obchodzimy właśnie piękny jubileusz… 25 lat temu w Krakowie grupa młodych katolików powołała do życia Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi, by wzorem swego patrona budzić uśpione sumienia Polaków – wzywać do nawrócenia, dbać o duchowe dobro kraju i pielęgnować tradycyjną pobożność.

UWAGA!
Przymierze z Maryją
WYSYŁAMY
BEZPŁATNIE!
 
Pielgrzymka do Fatimy - Maryja nas zaprasza!
Agnieszka Kowalska

Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem (Koh 3,1). Po raz kolejny mogłam się o tym przekonać, kiedy dostałam możliwość towarzyszenia jako opiekun naszym Przyjaciołom – Apostołom Fatimy w pielgrzymce do miejsc, gdzie Matka Boża objawiła się trojgu pastuszkom.

 

Odkąd pamiętam, maj gra melodię „łąk umajonych”. Wszystko dzięki mojemu tacie, który od najmłodszych lat zabierał mnie na nabożeństwa majowe. Uczciwie trzeba przyznać, że z biegiem lat, wśród natłoku codziennych spraw i zmartwień, zdarza się zaniedbywać w sprawach Nieba, ale Matka Najświętsza o swoich dzieciach nie zapomina nigdy. Najlepszy dowód stanowi dla mnie ta możliwość, by miesiąc po ślubie móc razem z mężem zawierzyć nasze małżeństwo i rodzinę bezpośrednio Fatimskiej Pani.


Jestem przekonana, że choć nasza grupa pielgrzymów została wyłoniona na drodze losowania, nikt z nas nie znalazł się tutaj przypadkiem. I tak z sercami przepełnionymi wdzięcznością za ten niespodziewany dar, o trzeciej nad ranem 16 maja 2024 roku wyruszyliśmy w podróż do miejsca, gdzie Niebo dotknęło ziemi.


Fatima przywitała nas pochmurnym niebem i deszczem. Nie popsuło nam to bynajmniej radości z faktu, że dotarliśmy do naszej ukochanej Matki. Co ciekawe podobna pogoda towarzyszyła nam w ciągu całego wyjazdu. Szare i posępne poranki zamieniały się w słoneczne, ciepłe popołudnia. Całkiem jak w życiu, kiedy co dzień splatają się chwile radosne i smutne.


Po pierwsze: Fatima


Każdy dzień rozpoczynaliśmy od Mszy Świętej w Kaplicy Objawień, a kończyliśmy wspólnym Różańcem i procesją z figurą Matki Bożej. Niesamowity był to widok na wielki plac wypełniony modlitwą i śpiewem tysięcy ludzi, rozświetlony światłem tysięcy świec.


Jeden dzień naszej pielgrzymki poświęciliśmy, by poznać miejsca i historię związaną z objawieniami. Odwiedziliśmy muzeum, w którym przechowywane są wota ofiarowane w podzięce Matce Bożej. Przeszliśmy Drogę Krzyżową, wędrując ścieżkami, którymi chodzili Łucja, Hiacynta i Franciszek. Zobaczyliśmy miejsca, w których mieszkali. Mogliśmy wyobrazić sobie, jak wyglądało ich codzienne życie. Zwiedziliśmy również przepiękną bazylikę Matki Bożej Różańcowej, gdzie pochowani są pastuszkowie z Fatimy. Niestety, majestat tego miejsca objawień niszczy brzydota wybudowanej naprzeciwko bazyliki poświęconej Trójcy Przenajświętszej…


Po drugie: zachwyt


Pielgrzymka do Fatimy, oprócz uczty dla duszy, była okazją do zobaczenia perełek architektury portugalskiej. Klasztor hieronimitów w Lizbonie, zamek templariuszy w Tomar, klasztor cystersów w Alcobaça, klasztor Matki Bożej Zwycięskiej w Batalha… aż trudno uwierzyć, że te majestatyczne budowle zostały zbudowane przez ludzi, którzy do dyspozycji mieli tylko „sznurek i młotek”. Przez, zdawałoby się, zwykłe mury tchnie duch ad maiorem Dei gloriam i przypomina o czasach, kiedy ludzie w większości potrafili wyrzec się korzyści dla siebie, bo wiedzieli, po co i dla Kogo na tym świecie żyją. Może jeszcze wrócą czasy dzieł Bogu na chwałę i ludziom na pożytek…


W czasie pielgrzymowania mieliśmy także okazję odwiedzić małe, urocze miasteczko Obidos. Pełne wąskich uliczek, białych domów, gdzie czas płynie zdecydowanie wolniej i przypomina o tym, jak ważne jest dobre przeżywanie tu i teraz. Ogromne wrażenie zrobiła też na nas pięknie położona nadmorska miejscowość Nazaré, z przepiękną plażą i oceanem, którego ogrom jednocześnie przeraża i zachwyca. Tutaj także znajduje się najstarsze portugalskie sanktuarium Maryjne, gdzie przechowywana jest figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem, którą – jak głoszą legendy – wyrzeźbił sam św. Józef!


Po trzecie: ludzie


Jednak te wszystkie miejsca, widoki, przeżycia nie byłyby takie same, gdyby nie towarzystwo. Wielką wartością było dla mnie poznanie naszych drogich Apostołów. Nieoceniona była również rola pani pilot, która swoimi barwnymi opowieściami ożywiała wszystkie odwiedzane przez nas miejsca.


Z dalekiej Fatimy…


To były cztery dni wypełnione modlitwą, zwiedzaniem, rozmowami… Intensywne, ale warte włożonego wysiłku. Odwiedzenie miejsca, do którego z Nieba osobiście przybyła Matka Najświętsza, to wielki przywilej i łaska. Nie można jednak zapominać, że najważniejsza jest prośba, którą kieruje Ona codziennie do każdego z nas – by chwycić za różaniec i zapraszać Ją do naszych zwyczajnych spraw i obowiązków!


Listy od Przyjaciół
 
Listy

Szanowna Redakcjo!

Dziękuję za wszystkie „Przymierza z Maryją”. To jest moja lektura, na którą czekam i którą czytam „od deski do deski”. Wciąż odnajduję w niej coś nowego i pożytecznego. Składam serdeczne podziękowania i życzę całej Redakcji dużo zdrowia i wytrwałości w tym, co robicie. Jest to dla wielu ludzi olbrzymim wsparciem!

Anna z Podkarpacia

 

 

Szczęść Boże!

Bardzo szlachetna i potrzebna jest Wasza kampania poświęcona Matce Bożej Rozwiązującej Węzły. Różne węzły-problemy dotykają bardzo wielu Polaków. Jestem również zaniepokojony, że coraz więcej dzieci i młodzieży zmaga się z depresją i zaburzeniami lękowymi, jak również z wszelkimi uzależnieniami, czy to od alkoholu, czy innych używek. To bardzo niepokojące, gdyż problem ten nasila się i jest bardzo trudny do rozwiązania. Myślę jednak, że uda się rozwiązać większość węzłów za sprawą Matki Najświętszej.

Wojciech z Buska-Zdroju

 

 

Szanowny Panie Prezesie!

Na Pana ręce składam najserdeczniejsze podziękowania za nadesłane mi piękne i budujące życzenia urodzinowe. Pamiętam w moich modlitwach zanoszonych do Bożej Opatrzności o wszystkich pracownikach Stowarzyszenia na czele z Panem. Modlę się o Boże błogosławieństwo w życiu osobistym i zawodowym.

Zofia z Mielca

 

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Jako Apostołka Fatimy, na temat kampanii „Maryja rozwiąże każdy Twój problem” wypowiadam się z wielką ufnością do Matki Bożej, która pomoże rozwiązać każdy problem, gdy Ją o to prosimy. Wierzę w to głęboko. Jestem wzruszona, gdy czytam, jakie ludzie mają ciężkie sytuacje życiowe. Szanowny Panie Prezesie! Serdecznie dziękuję za wielkie dzieła, jakie tworzycie w Waszym Stowarzyszeniu. Dziękuję za poświęcony piękny obrazek, za książeczkę Maryjo, rozwiąż nasze węzły!, kartę, na której zapisałam problemy rodzinne. W modlitwie polecam Bogu i Matce Najświętszej całe Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi. Szczęść Wam Boże na dalsze lata. Z Panem Bogiem!

Irena z Bielska-Białej

 

 

Szczęść Boże!

Serdecznie dziękuję za przesłanie książki Św. Rita z Cascii. Dla niej nie ma rzeczy niemożliwych. Już czytamy, modlimy się. Za jej wstawiennictwem wypraszamy potrzebne łaski i opiekę nad rodziną i naszą Ojczyzną. Co roku pielgrzymujemy z parafii do sanktuarium w Nowym Sączu. Od dawna modlę się codziennie, aby za jej wstawiennictwem otrzymać łaski nieraz w trudnych sytuacjach. Życzę Wam błogosławieństwa Bożego i obfitych łask w działalności. Szczęść Wam Boże!

Józefa z Małopolskiego