Rok 2020 w powszechnym odczuciu nie był rokiem dobrym… Naznaczony koronawirusowymi ograniczeniami, nagłaśnianymi aferami obyczajowymi w Kościele, był też czasem niespotykanych ataków na nasze świątynie…

Wybuch covidowego szaleństwa ma swoje konsekwencje zdrowotne, społeczne i religijne. Praktycznie do zera ograniczono możliwość wspólnotowego przeżycia Triduum Paschalnego i świąt Wielkiej Nocy. Zamknięto cmentarze w uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny. Pod pretekstem „walki z wirusem” zaczęto upowszechniać sprzyjającą profanacjom praktykę przyjmowania Komunii Świętej „na rękę”, która wcześniej w naszym kraju nie cieszyła się popularnością. Znana jest za to szeroko w zachodniej Europie, w której większość wiernych bez sakramentu spowiedzi przyjmuje Ciało Pańskie, a wiara w realną obecność Chrystusa w Eucharystii spadła do krytycznego poziomu.
Na domiar złego bombardowani jesteśmy informacjami o skandalach obyczajowych w Kościele. Do tego dochodzą ponure wieści ze Stolicy Apostolskiej o próbach wywrócenia dotychczasowego nauczania, tradycji i dyscypliny kościelnej!

Innym problemem są ataki ze strony naszych wrogów… Pod koniec października br. Trybunał Konstytucyjny orzekł niezgodność tzw. aborcji eugenicznej z konstytucją, de facto delegalizując zabijanie nienarodzonych dzieci, których „winą” jest podejrzenie choroby lub niepełnosprawności.  Ta słuszna decyzja Trybunału wywołała skrajne reakcje. Z jednej strony – radość obrońców życia, z drugiej zaś… mogło się wydawać, że oto piekło wyległo w swej złości na ulice. Nasz kraj stał się areną bluźnierczych marszów i protestów organizowanych przez zwolenników aborcji z tzw. Ogólnopolskiego Strajku Kobiet, którego symbolem jest błyskawica, przywodząca na myśl słowa Pana Jezusa: Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica (Łk 10,18).

Nienawiść do Kościoła, wulgarność i bluźnierstwa przybrały niebezpieczne rozmiary. Atakowano świątynie, kapłanów i zwykłych wiernych. W obliczu tego wszystkiego, trzeba zadać pytanie: co się stało z naszym Narodem? Gdzie się podział szacunek do Kościoła, który doprowadził do zbawienia miliony dusz, wpłynął na naszą kulturę i dba o najbiedniejszych, prowadząc wiele dzieł miłosierdzia? Obok przedstawiamy statystyki dotyczące kościelnej działalności charytatywnej. Czy jakakolwiek inna instytucja może pochwalić się tak imponującym dorobkiem?

Co zatem możemy zrobić w tym ponurym czasie, naznaczonym cierpieniem? Paradoksalnie możemy z niego wyciągnąć dobrą lekcję. Pamiętamy bowiem o słowach św. Ojca Pio: Bóg chrześcijan jest Bogiem przemiany. Wprowadzasz do swego wnętrza cierpienie, a wydobywasz z niego pokój; odrzucasz rozpacz i widzisz, jak budzi się nadzieja.
Spieszmy się kochać Kościół, brońmy naszych świątyń! Kochajmy i bądźmy posłuszni Matce Bożej, która w Fatimie ostrzegała, że jeśli się nie nawrócimy, przyjdą wszelkie klęski, a na Kościół spadną prześladowania.

Nade wszystko jednak nie dajmy się złapać w szatańskie sidła zniechęcenia i strachu. Z nami jest przecież najlepszy Obrońca: Chrystus Pan – czeka na nas w konfesjonale, w tabernakulum. I gdy czasem wszystko wydaje się stracone, On mówi: Ja jestem, nie bójcie się!

Bogusław Bajor


Według ostatniego raportu przedstawionego przez Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego (w roku 2015) aż 494 dzieła pomocy charytatywnej Kościoła w Polsce skierowane były do niepełnosprawnych. W momencie publikacji raportu z ich działalności korzystało 121 496 osób.
Wśród form pomocy skierowanych do niepełnosprawnych są dzieła oferujące pomoc medyczną, rehabilitacyjną, opiekuńczą i innego rodzaju. Raport wymienia:
• 
61 hospicjów domowych (36 813 beneficjentów)
• 
40 hospicjów stacjonarnych (6332 beneficjentów).
• 
108 warsztatów terapii zajęciowej (16 729 osób),
• 
18 zakładów aktywności zawodowej (dla 688 osób),
• 
81 gabinetów rehabilitacyjnych (z których korzystało 32 420 osób),
• 
116 wypożyczalni sprzętu rehabilitacyjnego (używało go 35 901 osób),
• 
16 centrów opieki dziennej (korzystało z nich prawie 1 000 osób),
• 
34 ośrodki wychowawcze (dla 12 167 osób)
• 
oraz 121 innych dzieł, z których korzystało 22 630 zainteresowanych osób.
Poza tym różne dzieła charytatywne podejmuje Caritas Polska, a także instytucje diecezjalne i zakonne oraz lokalne organizacje działające przy parafiach czy duszpasterstwach. W raporcie nie uwzględniono ponadto licznych dzieł realizowanych poza kościelnymi instytucjami, a inspirowanych chrześcijańskimi wartościami (np. świeckie inicjatywy czy fundacje).

Źródło: Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego, www.iskk.pl