Karmel znaczy „ogród Boży” albo „winnica Boża”. Istotnie, to pasmo górskie położone w północnej części Izraela nad Morzem Śródziemnym odznacza się – jak pisał ponad sto lat temu ks. prof. Jakub Górka – pięknością przed wszystkimi górami Palestyny. Ponadto jest w tym miejscu coś nadprzyrodzonego. Tutaj modlitwa Eliasza sprowadziła ogień na ofiarę zlaną wodą. Na górze Karmel samotnie oddawał się rozmyślaniu prorok Elizeusz. W tutejszych jaskiniach przebywali uczniowie tych proroków. Tutaj wreszcie pobożni pustelnicy wystawili świątynię (patronką jest Najświętsza Maryja Panna). Stąd zakon karmelitański rozszerzył się po całym świecie, rozsławiając miłość i cześć ku Bożej Rodzicielce przez noszenie i propagowanie szkaplerza, zwanego także „szatą Maryi”, a nawet signum salutis – znakiem zbawienia.
Ojciec Piotr Frosztęga, karmelita posługujący na Białorusi, przekonuje, że dla każdego, kto oddał swe życie Maryi, szkaplerz ma szczególne znaczenie. – Ukazuje on bowiem związek, jaki łączy daną osobę z Maryją.
Gdy przed laty w Czernej odbyło się pierwsze spotkanie osób noszących szkaplerz, wielu uczestników zapisywało swe myśli, odpowiadając na pytanie: Czym jest dla ciebie szkaplerz NMP z Góry Karmel?. Udzielone odpowiedzi świadczą jak bardzo to sakramentalium jest ważne w osobistym życiu wielu wiernych. Uderza także fakt, że tak wielu czcicieli Matki Bożej rozumie, że szkaplerz jest darem Maryi i szczególnym znakiem jej opieki. Oto kilka odpowiedzi:
• Szkaplerz jest codzienną modlitwą, ostoją w życiu;
• Szkaplerz jest dla mnie wszystkim. Matka Boża pod tym płaszczem jest Lekarzem, Prawnikiem. Szkaplerz odmienił całe moje życie i życie mojej rodziny;
• Dowodem, iż Maryja nigdy mnie nie opuści. Dodaje mi wiary, odwagi w trudnych sytuacjach;
• Szkaplerz przypomina mi o Bogu, abym zawsze dobrze postępował i pamiętał o modlitwie;
• Kiedy słyszę słowo „szkaplerz”, staram się przypomnieć sobie, że mam żyć jak Maryja. Wiem, że Ona opiekuje się mną, słabą, marną i że nie da zginąć na wieki;
• Pomocą w złych chwilach i siłą wytrwania do dobrego;
• Pomocą na wszystkich drogach życia. Gdy mam problem, przyciskam do serca szkaplerz i wiem, że nie jestem sama, że jest Ktoś, kto nade mną czuwa.
Maryja, objawiając szkaplerz w 1251 roku św. Szymonowi Stockowi, mówiła o przywilejach z nim związanych. Jednym z nich jest tak zwany „przywilej sobotni”. Maryja obiecała, że tych, którzy zachowają czystość i będą nosili szkaplerz w sposób godny, Ona wybawi z czyśćca – gdyby tam się dostali – w pierwszą sobotę po śmierci.
Inny przywilej związany jest z obietnicą Matki Bożej, że każdy, kto w chwili śmierci będzie miał go na sobie, nie zazna mąk piekielnych. Oczywiście pod warunkiem, że osoba nosząca szkaplerz traktuje ten cudowny znak przynależności do Maryi w sposób poważny i prowadzi życie prawdziwie chrześcijańskie, starając się naśladować Przeczystą Dziewicę.
O innych przywilejach oraz o sprawach związanych ze szkaplerzem mówi o. Piotr Frosztęga w wywiadzie, który publikujemy na następnej stronie.
Pamiętając o obietnicach Maryi, starajmy się umacniać i rozpowszechniać piękne nabożeństwo szkaplerzne w naszym kraju. Na owoce nie będziemy musieli długo czekać!
Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem (Koh 3,1). Po raz kolejny mogłam się o tym przekonać, kiedy dostałam możliwość towarzyszenia jako opiekun naszym Przyjaciołom – Apostołom Fatimy w pielgrzymce do miejsc, gdzie Matka Boża objawiła się trojgu pastuszkom.
Odkąd pamiętam, maj gra melodię „łąk umajonych”. Wszystko dzięki mojemu tacie, który od najmłodszych lat zabierał mnie na nabożeństwa majowe. Uczciwie trzeba przyznać, że z biegiem lat, wśród natłoku codziennych spraw i zmartwień, zdarza się zaniedbywać w sprawach Nieba, ale Matka Najświętsza o swoich dzieciach nie zapomina nigdy. Najlepszy dowód stanowi dla mnie ta możliwość, by miesiąc po ślubie móc razem z mężem zawierzyć nasze małżeństwo i rodzinę bezpośrednio Fatimskiej Pani.
Jestem przekonana, że choć nasza grupa pielgrzymów została wyłoniona na drodze losowania, nikt z nas nie znalazł się tutaj przypadkiem. I tak z sercami przepełnionymi wdzięcznością za ten niespodziewany dar, o trzeciej nad ranem 16 maja 2024 roku wyruszyliśmy w podróż do miejsca, gdzie Niebo dotknęło ziemi.
Fatima przywitała nas pochmurnym niebem i deszczem. Nie popsuło nam to bynajmniej radości z faktu, że dotarliśmy do naszej ukochanej Matki. Co ciekawe podobna pogoda towarzyszyła nam w ciągu całego wyjazdu. Szare i posępne poranki zamieniały się w słoneczne, ciepłe popołudnia. Całkiem jak w życiu, kiedy co dzień splatają się chwile radosne i smutne.
Po pierwsze: Fatima
Każdy dzień rozpoczynaliśmy od Mszy Świętej w Kaplicy Objawień, a kończyliśmy wspólnym Różańcem i procesją z figurą Matki Bożej. Niesamowity był to widok na wielki plac wypełniony modlitwą i śpiewem tysięcy ludzi, rozświetlony światłem tysięcy świec.
Jeden dzień naszej pielgrzymki poświęciliśmy, by poznać miejsca i historię związaną z objawieniami. Odwiedziliśmy muzeum, w którym przechowywane są wota ofiarowane w podzięce Matce Bożej. Przeszliśmy Drogę Krzyżową, wędrując ścieżkami, którymi chodzili Łucja, Hiacynta i Franciszek. Zobaczyliśmy miejsca, w których mieszkali. Mogliśmy wyobrazić sobie, jak wyglądało ich codzienne życie. Zwiedziliśmy również przepiękną bazylikę Matki Bożej Różańcowej, gdzie pochowani są pastuszkowie z Fatimy. Niestety, majestat tego miejsca objawień niszczy brzydota wybudowanej naprzeciwko bazyliki poświęconej Trójcy Przenajświętszej…
Po drugie: zachwyt
Pielgrzymka do Fatimy, oprócz uczty dla duszy, była okazją do zobaczenia perełek architektury portugalskiej. Klasztor hieronimitów w Lizbonie, zamek templariuszy w Tomar, klasztor cystersów w Alcobaça, klasztor Matki Bożej Zwycięskiej w Batalha… aż trudno uwierzyć, że te majestatyczne budowle zostały zbudowane przez ludzi, którzy do dyspozycji mieli tylko „sznurek i młotek”. Przez, zdawałoby się, zwykłe mury tchnie duch ad maiorem Dei gloriam i przypomina o czasach, kiedy ludzie w większości potrafili wyrzec się korzyści dla siebie, bo wiedzieli, po co i dla Kogo na tym świecie żyją. Może jeszcze wrócą czasy dzieł Bogu na chwałę i ludziom na pożytek…
W czasie pielgrzymowania mieliśmy także okazję odwiedzić małe, urocze miasteczko Obidos. Pełne wąskich uliczek, białych domów, gdzie czas płynie zdecydowanie wolniej i przypomina o tym, jak ważne jest dobre przeżywanie tu i teraz. Ogromne wrażenie zrobiła też na nas pięknie położona nadmorska miejscowość Nazaré, z przepiękną plażą i oceanem, którego ogrom jednocześnie przeraża i zachwyca. Tutaj także znajduje się najstarsze portugalskie sanktuarium Maryjne, gdzie przechowywana jest figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem, którą – jak głoszą legendy – wyrzeźbił sam św. Józef!
Po trzecie: ludzie
Jednak te wszystkie miejsca, widoki, przeżycia nie byłyby takie same, gdyby nie towarzystwo. Wielką wartością było dla mnie poznanie naszych drogich Apostołów. Nieoceniona była również rola pani pilot, która swoimi barwnymi opowieściami ożywiała wszystkie odwiedzane przez nas miejsca.
Z dalekiej Fatimy…
To były cztery dni wypełnione modlitwą, zwiedzaniem, rozmowami… Intensywne, ale warte włożonego wysiłku. Odwiedzenie miejsca, do którego z Nieba osobiście przybyła Matka Najświętsza, to wielki przywilej i łaska. Nie można jednak zapominać, że najważniejsza jest prośba, którą kieruje Ona codziennie do każdego z nas – by chwycić za różaniec i zapraszać Ją do naszych zwyczajnych spraw i obowiązków!
Szanowna Redakcjo!
Dziękuję za wszystkie „Przymierza z Maryją”. To jest moja lektura, na którą czekam i którą czytam „od deski do deski”. Wciąż odnajduję w niej coś nowego i pożytecznego. Składam serdeczne podziękowania i życzę całej Redakcji dużo zdrowia i wytrwałości w tym, co robicie. Jest to dla wielu ludzi olbrzymim wsparciem!
Anna z Podkarpacia
Szczęść Boże!
Bardzo szlachetna i potrzebna jest Wasza kampania poświęcona Matce Bożej Rozwiązującej Węzły. Różne węzły-problemy dotykają bardzo wielu Polaków. Jestem również zaniepokojony, że coraz więcej dzieci i młodzieży zmaga się z depresją i zaburzeniami lękowymi, jak również z wszelkimi uzależnieniami, czy to od alkoholu, czy innych używek. To bardzo niepokojące, gdyż problem ten nasila się i jest bardzo trudny do rozwiązania. Myślę jednak, że uda się rozwiązać większość węzłów za sprawą Matki Najświętszej.
Wojciech z Buska-Zdroju
Szanowny Panie Prezesie!
Na Pana ręce składam najserdeczniejsze podziękowania za nadesłane mi piękne i budujące życzenia urodzinowe. Pamiętam w moich modlitwach zanoszonych do Bożej Opatrzności o wszystkich pracownikach Stowarzyszenia na czele z Panem. Modlę się o Boże błogosławieństwo w życiu osobistym i zawodowym.
Zofia z Mielca
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Jako Apostołka Fatimy, na temat kampanii „Maryja rozwiąże każdy Twój problem” wypowiadam się z wielką ufnością do Matki Bożej, która pomoże rozwiązać każdy problem, gdy Ją o to prosimy. Wierzę w to głęboko. Jestem wzruszona, gdy czytam, jakie ludzie mają ciężkie sytuacje życiowe. Szanowny Panie Prezesie! Serdecznie dziękuję za wielkie dzieła, jakie tworzycie w Waszym Stowarzyszeniu. Dziękuję za poświęcony piękny obrazek, za książeczkę Maryjo, rozwiąż nasze węzły!, kartę, na której zapisałam problemy rodzinne. W modlitwie polecam Bogu i Matce Najświętszej całe Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi. Szczęść Wam Boże na dalsze lata. Z Panem Bogiem!
Irena z Bielska-Białej
Szczęść Boże!
Serdecznie dziękuję za przesłanie książki Św. Rita z Cascii. Dla niej nie ma rzeczy niemożliwych. Już czytamy, modlimy się. Za jej wstawiennictwem wypraszamy potrzebne łaski i opiekę nad rodziną i naszą Ojczyzną. Co roku pielgrzymujemy z parafii do sanktuarium w Nowym Sączu. Od dawna modlę się codziennie, aby za jej wstawiennictwem otrzymać łaski nieraz w trudnych sytuacjach. Życzę Wam błogosławieństwa Bożego i obfitych łask w działalności. Szczęść Wam Boże!
Józefa z Małopolskiego