Malta: Rozwodnicy dopuszczeni do Komunii
Biskupi z mocno katolickiej niegdyś Malty otworzyli cudzołożnikom drogę do spowiedzi i Komunii Świętej, bez wyraźnego wymogu odwrócenia się od grzechu wynikającego z łamania szóstego przykazania – tak w skrócie można ująć dramatyczną treść opublikowanej w połowie stycznia instrukcji będącej pokłosiem posynodalnej adhortacji Franciszka Amoris laetitia.
– Naszym obowiązkiem jest to, by unikać popadania w rygoryzm czy nadmierną tolerancję – zadeklarowali maltańscy hierarchowie. Owo unikanie rygoryzmu doprowadziło ich do zezwolenia rozwodnikom żyjącym w ponownych związkach na przyjmowanie sakramentów, bez jasnego wskazania wymogu seksualnej wstrzemięźliwości.
Przypomnijmy, że wcześniej podobne stanowisko zajął… wikariusz generalny Rzymu, kard. Agostino Vallini.
Holandia: Uczniowie przymuszani do modlitwy muzułmańskiej
Jednym z elementów holenderskiego systemu oświaty jest poznawanie przez uczniów kultury zamieszkałych na terenie Królestwa Niderlandów mniejszości narodowych. W ramach owego poznawania, w mieście Zwolle, postanowiono, że uczniowie kilku szkół podstawowych wraz z pedagogami trafią pod opiekę… miejscowego imama, z którym wspólnie będą odprawiać namaz, czyli muzułmańską modlitwę.
Trzeba zaznaczyć, że wizyty holenderskich uczniów w meczetach Zwolle dla niemal wszystkich stanowią pierwszy w życiu kontakt z jakąkolwiek religią…
Polska: Choroby weneryczne – cena rozwiązłości
W ostatniej dekadzie w Polsce liczba przypadków zachorowania na choroby weneryczne wzrosła niemal dwukrotnie. Eksperci winą za to obarczają niewiedzę młodych ludzi oraz… niestosowanie prezerwatyw.
Eksperci, jak to ostatnio często bywa, mylą się. Otóż głośno trzeba powiedzieć, ba – wykrzyczeć, że głównym winowajcą tego smutnego stanu rzeczy jest postępująca laicyzacja i rozwiązłość!
Włochy: Zniszczony żłóbek, sprofanowana figura
W okresie świąteczno-noworocznym doszło do kilku profanacji ustawionych we włoskich miastach bożonarodzeniowych szopek. W mieście Foggia (południowo-wschodnie Włochy) zniszczony został żłóbek znajdujący się przed jednym z kościołów. Wandalem okazał się 25-letni muzułmanin, obywatel Gambii. Po zniszczeniu szopki, Afrykanin dostał się także do pobliskiego kościoła Madonna del Rosario. Tam sprofanował figurę Matki Bożej.
Warto przypomnieć, że to niejedyny tego typu akt profanacji w tym kraju. Wcześniej bowiem ucierpiały żłóbki m.in. w Mediolanie i Varese.
Nigeria: Terroryści mordują chrześcijan
W ciągu ostatnich trzech miesięcy na ponad połowie południowej części stanu Kaduna w środkowej Nigerii wzmogły się ataki dokonywane przez terrorystów z plemienia Fulani. Poinformował o tym podczas pobytu we włoskiej sekcji papieskiej organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie biskup diecezji Kafanchan, Joseph Danlami Bagobiri. Według niego ugrupowanie Fulani Herdsmen Terrorist (FHT) spaliło dotychczas 53 wioski, zabiło 808 osób, raniąc dalszych 57 oraz zniszczyło 1422 domy i 16 kościołów.
– Na Zachodzie grupa ta jest prawie zupełnie nieznana, tymczasem od października 2016 dopuściła się licznych zbrodni – oświadczył biskup. Zwrócił uwagę, że w latach 2006–2010 działalność terrorystyczna spowodowała w całej Nigerii śmierć ponad 12 tysięcy chrześcijan i zniszczenie przeszło 2 tysięcy świątyń.
Wielka Brytania: Skandaliczna broszura dla dzieci
Brytyjskie ministerstwo oświaty zgodziło się na wprowadzenie w niektórych szkołach podstawowych skandalicznych broszur, informujących już siedmioletnie dzieci o możliwościach… zmiany płci.
Broszura została przygotowana przez aktywistę organizacji homoseksualnej LGBT CJ Atkinsona. Przeciwko książeczce, która prezentowana jest jako poradnik dla dzieci, nauczycieli i rodziców, protestują politycy i duchowni.
Świat: 215 mln represjonowanych chrześcijan
Ponad 215 mln chrześcijan na całym świecie doświadcza na co dzień represji. W ubiegłym roku zginęło za swą wiarę co najmniej 1207 wyznawców Chrystusa. W tym samym czasie zaatakowano również 1329 kościołów. Głównymi sprawcami prześladowań nadal pozostają islamiści. Dane pochodzą z raportu organizacji Open Doors, śledzącej na bieżąco sytuację chrześcijan na całym świecie. Ranking obejmuje 50 państw. Liderem niechlubnego rankingu jest komunistyczna Korea Północna. Poza tym w pierwszej dziesiątce znalazło się 8 państw islamskich. Na kolejnych miejscach wymieniono Somalię, Afganistan, a także Pakistan, Sudan, Syrię, Irak, Iran oraz Jemen.
Świat: 45 milionów ofiar aborcji!
Każdego roku zabija się na całym świecie około 45 milionów dzieci nienarodzonych! Aborcja to obecnie najczęstsza przyczyna ludzkiej śmierci, a w krajach takich jak np. Francja, możliwość zabicia dziecka jest oficjalnie jednym z „praw podstawowych”.
Alexandra Maria Linder, szefowa organizacji „Akcja Prawo do Życia dla Wszystkich” (ALFA), zwraca uwagę, że w wielu krajach – np. we Francji i w Niemczech – ogranicza się dziś wolność słowa obrońców życia nienarodzonych. Z dużymi trudnościami muszą liczyć się także ci, którzy pracując w służbie zdrowia, nie chcą przyczyniać się do zabijania dzieci.
Oprac. BB
Prosimy o modlitwę „Ojcze Nasz” i „Zdrowaś Maryjo…” w intencji wynagrodzenia Panu Jezusowi i Jego Matce za każde skandaliczne i gorszące wydarzenie oraz za prześladowanych chrześcijan.
– Do Apostolatu Fatimy należę od lipca 2021 roku. Mam takie przekonanie wewnętrzne, że należy wspierać organizacje, które robią coś na rzecz innych – mówi pani Krystyna, mieszkająca na co dzień w Koźmicach Wielkich koło Wieliczki.
Ze Stowarzyszenia otrzymuję „Przymierze z Maryją”, które czytam od A do Z, a także „Apostoła Fatimy”, którego po przeczytaniu przekazuję koleżance, a ona swojej siostrze itd. Obraz Matki Bożej Fatimskiej oprawiłam i powiesiłam w sypialni na głównym miejscu. Figurkę Fatimskiej Pani mam na stoliku, obok mojego łóżka, a drugą przekazałam córce, która mieszka wraz z rodziną w Kopenhadze. Ze Stowarzyszenia dostałam też różaniec, na którym się modlę. Co roku otrzymuję również kalendarz z Matką Bożą Fatimską, który wieszam w kuchni – jestem z niego bardzo zadowolona.
Nie wstydzę się wiary
– Zostałam wychowana w typowo chrześcijańskiej rodzinie. Jestem wierząca i zawsze to podkreślam. Dzieci też wychowałam w takiej wierze. Moją pierwszą parafią była parafia św. Klemensa w Wieliczce, ale odkąd zbudowaliśmy kościół w mojej miejscowości Koźmice Wielkie, należę już do swojego kościoła parafialnego pw. Trójcy Świętej.
– W 2010 roku miałam udar, z którego wyszłam nad podziw dobrze. Jestem pewna, że stało się tak dzięki wstawiennictwu św. Józefa, o którym przeczytałam, że jak się ktoś do niego zwraca, to otrzymuje pomoc. Leżąc w szpitalu, ciągle się do niego modliłam, nie tylko za siebie, ale i za wszystkich, którzy potrzebują pomocy. Mam taki sposób modlitwy i takie przekonanie, żeby nie skupiać się tylko na sobie, ale myśleć też o innych i za nich też się modlić.
Palec Boży
– Chciałam osobiście podziękować za tę łaskę i w 2012 roku wraz z mężem pojechałam do Ziemi Świętej z pielgrzymką Caritasu. Wtedy jeszcze pracowałam i fundusze były większe, dlatego mogłam sobie pozwolić na taki wyjazd. Teraz jestem emerytką, dlatego gdy usłyszałam, że zostałam wylosowana na pielgrzymkę do Fatimy, to bardzo się ucieszyłam i podziękowałam Panu Bogu. Wydaje mi się, że to jest Palec Boży i nagroda za moje datki na rzecz Afryki, ponieważ staram się wspierać różne organizacje, które do mnie piszą i proszą o ofiary.
– Mąż był bardzo zaskoczony i miał pewne obawy, że to może jakieś oszustwo, ale ja byłam przekonana, że choć jest wiele organizacji oszukujących ludzi, to wiedziałam, że Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi jest prawdziwe i uczciwe. Mąż pojechał ze mną do Fatimy i przekonał się o tym sam. Podobnie jak ja był bardzo zadowolony.
Świetnie zorganizowana pielgrzymka
– To był mój pierwszy raz w Fatimie. Zawsze chciałam tam pojechać. Pielgrzymka była świetnie zorganizowana. Pani przewodnik miała bardzo dużą wiedzę. Wprawdzie teraz nie było z nami księdza, ale wyszliśmy z tej sytuacji obronną ręką: w pierwszy dzień byliśmy na Mszy Świętej, którą sprawował kapłan ze Słowacji, a na drugi i trzeci dzień była Msza, w której wzięliśmy udział z innymi grupami z Polski.
– Podczas pielgrzymki kupiłam sobie szkaplerz, który poświęciłam od razu w sanktuarium. Szkaplerz poświęcony Matce Bożej dostałam wprawdzie wcześniej ze Stowarzyszenia, ale gdzieś zgubiłam i dlatego kupiłam nowy.
Matka Boża Fatimska ocaliła nas!
– Mam pięcioro wnucząt. Ostatnio, gdy wracaliśmy z wnuczką z przedszkola, z podporządkowanej ulicy wyjechał samochód i nie zatrzymując się, sunął wprost na nas. Myśleliśmy, że będzie wypadek, a on tuż przed naszym autem wykręcił i zahamował. W ten sposób uniknęliśmy wypadku, a ja wtedy powiedziałam do mojej wnuczki Elenki: – Widzisz! Ocaliła nas Matka Boża Fatimska, bo miałam szkaplerz na szyi. Później, przez całą drogę powrotną do domu wnuczka powtarzała: Matka Boża Fatimska ocaliła nas od wypadku!
Pozdrawiam serdecznie Zarząd Stowarzyszenia i wszystkich Apostołów Fatimy.
Życzę szczęśliwego Nowego Roku!
oprac. Janusz Komenda
Szczęść Boże!
Jestem Apostołką Fatimy. Każda kampania zorganizowana przez Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi jest wielką nauką pobożności i poświęcenia się Matce Bożej, która może rozwiązać wszystkie problemy, jakie nas dotykają. W moich modlitwach polecam Bogu i Matce Najświętszej wszystkich pracowników Stowarzyszenia. Życzę, aby Wam Pan Bóg błogosławił w Waszej codziennej pracy. Z Panem Bogiem!
Zofia z Mazowsza
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Kocham Maryję i Jezusa od dzieciństwa i tak myślę, że mam za to wielką zapłatę, bo trzy razy będąc w bardzo trudnej sytuacji, uniknęłam śmierci. Gdy byłam w lesie, przewróciło się na mnie drzewo, uderzyło mnie w głowę i straciłam przytomność, a mimo to nic złego poza bólem głowy, ramion i kręgosłupa mi się nie stało. Następnie w 2016 roku miałam masywną zatorowość płucną, a w 2020 roku następną. W miarę możliwości pragnę wspierać akcje ochrony dzieci nienarodzonych. Być może poprzez nasze prośby i modlitwy do Maryi i Jezusa kobiety opamiętają się i przestaną zabijać swoje poczęte dzieci, może ruszy ich sumienie, że ich nienarodzone dzieci nie są niczemu winne.
Halina z Mazowieckiego
Szanowny Panie Prezesie!
W pierwszych słowach mojego listu serdecznie Pana pozdrawiam, życząc Panu wielu sił i mocy płynącej z Najświętszego Sakramentu w tej nieustającej i żmudnej pracy, jaką jest Pańska działalność. Przede wszystkim również pragnę złożyć Panu gorące podziękowania za wszystkie listy, które od Pana otrzymywałam i otrzymuję, które czytam zawsze z wielkim zainteresowaniem oraz z ogromną cierpliwością, gdyż sama nie mam wyrobionego daru, aby móc na wszystkie odpowiadać. Na marginesie dodam, że całą korespondencję od Pana przechowuję w prawie trzech segregatorach. Dziękuję również za wszelkie inne przesyłki, a w szczególności za pisma: „Przymierze z Maryją” i „Polonia Christiana”. Przyznaję, że obydwa periodyki czytam zawsze od deski do deski, czekając na nie z utęsknieniem, gdyż bez nich już nie wyobrażam sobie po prostu dobrze przeżytego dnia. Tym drugim z pism dzielę się również z moim sąsiadem, dając mu je do przeczytania. I chociaż niektóre artykuły w „Polonii Christiana” nie zawsze napawają optymizmem, niejednokrotnie wręcz smutkiem, lękiem i goryczą, opisując trudne czasy i rzeczywistość, której nie owijają w bawełnę, to zawsze cieszę się, kiedy pisma do mnie docierają i nie mogę doczekać się kolejnego nowego egzemplarza, najbardziej dziękując Maryi, że o mnie wciąż pamięta. Ponadto sądzę, że celowe okłamywanie jest jak zdrada, a nieopisywanie rzetelnie prawdy przez dziennikarzy i redaktorów z mediów przeciwnego nurtu, nastawione przede wszystkim na pranie mózgu i robienie z niego przysłowiowej wody, jest nie tylko szkodliwe, ale jest też najpodlejszą ze zdrad… Dlatego też wolę wziąć do ręki magazyn „Polonia Christiana” czy też „Przymierze z Maryją”, gdyż one kształtują nasze poglądy i charaktery, z nich też czerpię przydatną wiedzę i otrzymuję prawdziwe informacje, a przy tym – podobnie jak Pismo Święte – w dużym stopniu służą mi radą w wielu różnych kwestiach. Krótko mówiąc, pisma „Przymierze z Maryją” i „Polonia Christiana” są mądre i natchnione, dlatego wspieram je finansowo. Na zakończenie tego mojego listu chciałabym przeprosić Pana za moje wcześniejsze milczenie i jeszcze raz życzyć Panu wielu sił i pogody ducha od Pana Jezusa i Maryi mimo przeciwności oraz dla całego Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi i wszystkich redaktorów, a także Przyjaciół „Przymierza z Maryją” i pisma „Polonia Christiana”.
Anna z Włocławka
Szczęść Boże!
Po dłuższym milczeniu z mojej strony, chciałam wraz z moim mężem podziękować Wam za wszystko, co otrzymujemy od Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi. Nie będziemy wymieniać poszczególnych materiałów, bo brakłoby kartki. Bóg zapłać za to, że przyjęliście nas do grona czcicieli Matki Bożej Fatimskiej. Dziękujemy za to dzieło, jakie tworzycie. W dzisiejszym chaosie cały czas szukamy Boga (chociaż de facto, to On nas szuka i znajduje). Dobrze, że jesteście i działacie, bo przecież tyle nierozumienia i mieszania prawdy z kłamstwem jest wszędzie…
Jesteśmy też odbiorcami Waszych programów i audycji internetowych. To jest piękne! Nie umiemy tego wyrazić słowami. Powtórzymy więc – dobrze, że jesteście i Prawda jest przekazywana! Niech Pan Bóg Wam zawsze błogosławi, a Matka Najświętsza okrywa Wasze dzieło Swoim płaszczem. Z Panem Bogiem!
Ewa i Bogdan ze Śląska
Szczęść Boże!
Serdecznie dziękuję za Wasze przesyłki, za „Przymierze z Maryją” i za setny numer magazynu „Polonia Christiana”. Historia powołania Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi jest mi znana. Podzielam Waszą odwagę i inicjatywę. Przypomina mi to czas, kiedy byłem starostą semestru na uczelni.
Otrzymałem od Pana Prezesa podziękowanie za moją pracę, jestem Panu za to bardzo wdzięczny. (…) Ja każdego dnia jestem na Mszy Świętej, która jest odprawiana w kościele Matki Bożej Częstochowskiej, a wieczorem odmawiam Różaniec wraz z widzami telewizji TRWAM. Modlę się za rodzinę, za Was, a także za wszystkich biednych powodzian. To straszna klęska. Ale mimo wszystkich trudności i dramatów, pragnę złożyć Panu gratulacje i wyrazy szczerego szacunku w związku z jubileuszem 25-lecia działalności Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi. To szmat czasu i wiele poświęceń, aby osiągnąć to wszystko, co Wam się udało zrobić. Życie trzeba tak przeżyć, żeby też coś wartościowego po sobie zostawić. Życzę miłych i owocnych dalszych dni życia oraz realizacji planów. Niech Pan Bóg Wam błogosławi!
Józef z Olsztyna
Szczęść Boże!
Niech tajemnica przeżytego Bożego Narodzenia przypomina, że prawdziwa wielkość rodzi się w prostocie, a odwaga miłości potrafi przemieniać nawet najtrudniejsze czasy. W obliczu obecnych wyzwań życzę Państwu, abyśmy wspólnie odnajdywali w sobie mądrość i jedność, tak potrzebne do budowania świata, w którym harmonia i sprawiedliwość staną się codziennością.
Mariusz