USA: Coraz więcej nieślubnych dzieci
Według danych Centrum Zapobiegania Chorobom, w ciągu ostatnich 30 lat (1987–2016) w Stanach Zjednoczonych urodziło się ponad 42 miliony nieślubnych dzieci. Badania naukowe prowadzone w USA potwierdzają, że dzieci wychowujące się w stabilnych związkach małżeńskich są zdrowsze fizycznie i emocjonalnie, rzadziej sięgają po narkotyki lub alkohol. Naukowcy wykazali, że dziecko żyjące z samotną matką jest 14 razy bardziej narażone na poważne znęcanie się fizyczne. W przypadku dziecka, którego matka żyje z innym mężczyzną niż ojciec dziecka, zagrożenie jest 33 razy wyższe.
Irlandia: Gender uderza w poradnie rodzinne
Władze Irlandii wywierają coraz mocniejszy nacisk na Kościół katolicki w tym kraju. Chodzi o zmuszanie katolickich poradni rodzinnych do świadczenia usług na rzecz par jednopłciowych. Jeśli owe poradnie będą się opierać, prawdopodobnie stracą rządowe fundusze na swoją działalność…
Życzymy katolickim poradniom rodzinnym dalszego owocnego oporu! Święty Maksymilian Kolbe mawiał w sytuacjach kryzysowych: „Niepokalana pomoże!”.
Polska–Belgia: Bezczelna promocja aborcji
Na okładce dodatku do „Gazety Wyborczej” zaprezentowano trzy kobiety w koszulkach z napisem „Aborcja jest OK”. Był to wstęp do promowanej wewnątrz numeru kampanii na rzecz tak zwanej aborcji farmakologicznej. Wcześniej temat „usuwania ciąży” był przedstawiany przez lewackie środowiska jako „zło konieczne”, teraz mamy do czynienia z jawną promocją zabijania nienarodzonych.
Z kolei belgijscy zwolennicy zabijania poczętych dzieci uciekają się do coraz bardziej wyrachowanych kroków. Teraz bezprawnie używają zdjęć ciężko chorych dzieci do promocji zbrodni aborcji. Sprawa wydała się, gdy mama małej dziewczynki dotkniętej rzadkim zespołem Retta (neurologiczne zaburzenie rozwoju, prowadzące do głębokiej niepełnosprawności ruchowej) odkryła w internecie zdjęcia swojej córki.
Litwa: Homoseksualna farsa w rządowym budynku
Dziesiątki tęczowych flag i robot „udzielający ślubu” parom związanym z tak zwanymi środowiskami LGBT – w taki sposób obchodzono „święto zakochanych” w siedzibie litewskiego rządu. Wydarzenie to prowokacja trzech organizacji społecznych, które w ten sposób chciały wypromować postulaty tak zwanych mniejszości seksualnych. Lewaccy politycy zza naszej wschodniej granicy od lat próbują prawnie usankcjonować homozwiązki. To zaś nie podoba się samym Litwinom. Z przeprowadzonego w październiku 2017 roku sondażu wynika, że tylko 11 procent z nich opowiada się za legalizacją związków partnerskich przedstawicieli tej samej płci, a tylko 7 procent popiera wprowadzenie dla nich pseudoślubów.
Kongo: Państwowe służby porwały kapłana
Posługujący w stolicy Demokratycznej Republiki Konga – Kinszasie, ks. Sebastien Yebo został porwany przez policję. Kapłana pojmano tuż po Mszy Świętej, załadowano do samochodu i wywieziono w nieznanym kierunku. Siostry posługujące w parafii św. Roberta w Kinszasie poinformowały, że ksiądz był obserwowany i filmowany w czasie nabożeństwa przez nieznanego mężczyznę.
Zaraz po Mszy Świętej nadjechał wóz policyjny, a funkcjonariusze zaczęli szarpać księdza, po czym załadowali go do samochodu i wywieźli. W Kongo relacje na linii państwo – Kościół są bardzo napięte. W kraju tym – podczas manifestacji – giną katolicy, którzy nie zgadzają się z reżimem prezydenta Josepha Kabili. Podczas ostatnich protestów zabito piętnaście osób, a dziesięcioro księży i zakonnic trafiło do więzień.
Erytrea: Zamykają kliniki i szkoły katolickie
W Erytrei, w Afryce Wschodniej nasilają się prześladowania religijne, w szczególności chrześcijan. W wypowiedzi dla agencji „Fides” ks. Mussie Zerai, pracujący w stolicy kraju Asmarze, podkreślił, że ich celem jest ograniczenie wpływu religii na społeczeństwo, nie poprzez bezpośrednie zakazanie kultu, ale działalności społecznej i socjalnej. W ostatnim czasie erytrejski rząd zamknął niższe seminarium duchowne, pięć katolickich szpitali i liczne mniejsze centra pomocy medycznej.
USA: Skandal na katolickiej uczelni
Jedna z najbardziej prestiżowych katolickich uczelni w Stanach Zjednoczonych – Uniwersytet Georgetown (Waszyngton DC) – uhonorowała proaborcyjnego senatora Dicka Durbina. Przypomnijmy, że niedawno, w związku z jego poglądami, biskup Thomas Paprocki zakazał udzielania mu Komunii Świętej. – To absolutna hańba dla uczelni! – powiedział oburzony Michael Khan, były prezydent Georgetown Right to Life, komentując decyzję władz Uniwersytetu.
Coś bardzo niedobrego dzieje się z uniwersytetami prowadzonymi w USA przez jezuitów.
Niemcy: Antychrześcijańskie ataki
Niemiecki Federalny Urząd Kryminalny odnotował w 2017 roku 100 przestępstw przeciwko chrześcijanom motywowanych nienawiścią. Chodzi o morderstwo, pobicia, podpalenie i niszczenie mienia. Tylko w drugiej połowie roku doszło w Niemczech do przynajmniej trzech celowych podpaleń świątyń. Na szczęście ogień został jednak za każdym razem dość szybko ugaszony i w żadnym z kościołów nie spowodował dużych strat.
Prosimy o modlitwę „Ojcze Nasz” i „Zdrowaś Maryjo…” w intencji wynagrodzenia Panu Jezusowi i Jego Matce za każde skandaliczne i gorszące wydarzenie oraz za prześladowanych chrześcijan.
Święci są naszymi sprzymierzeńcami, przewodnikami w drodze do Nieba. Spójrzmy na ich żywoty. To ludzie z krwi i kości, którzy jednak bezkompromisowo wybrali w życiu Boga. Z miłości do Chrystusa i w trosce o zbawienie swoje oraz bliźnich zaparli się siebie, odrzucili fałszywe „błyskotki” tego świata. W tym numerze przedstawiamy pustelnika, który w swym uniżeniu chciał być zapomniany przez wszystkich – św. Charbela Makhloufa.
Kocham Boga i ludzi
Pani Zofia Kłakowicz wspiera Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi od 2007 roku. Urodziła się w miejscowości Stary Las koło Głuchołaz w województwie opolskim. Tam należała do parafii pod wezwaniem św. Marcina, w której przyjęła wszystkie sakramenty. Po zawarciu małżeństwa, którego 60. rocznicę będzie obchodziła z mężem w przyszłym roku, przeprowadziła się do sąsiedniego Nowego Lasu, do parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej.
– Kocham Boga, kocham ludzi i dobrze mi z tym. W domu urządziłam „kaplicę”: krzyż Trójcy Świętej, figury Boga Ojca, Jezusa Miłosiernego, Jezusa Chrystusa – Króla Polski i naszych rodzin oraz figurę Matki Bożej oraz wielu świętych.
Bóg mnie prowadzi
– Ja jestem tylko po siedmiu klasach szkoły podstawowej. Nie miałam możliwości dłużej się uczyć, bo ojciec był inwalidą, mama była po pobycie na Syberii, a poza mną mieli jeszcze troje dzieci i trzeba było ciężko pracować w polu. To niesamowite, jak Pan Bóg mnie prowadził w moim życiu.
Wraz z mężem ufamy Bogu i Go kochamy. Mamy gospodarkę, hodujemy kury, uprawiamy ziemniaki, owoców się pełno u nas rodzi, robimy przetwory, dzielimy się z ludźmi. Ze zdrowiem już różnie bywa, ale nie dajemy się, a córka Katarzyna nam pomaga. Córka mieszka w Bielsku-Białej, wyposaża apteki i szpitale, otwiera i projektuje ludziom apteki. Ma bardzo dobrego męża.
Maryja otarła moje łzy
– Syn Jan zmarł w tamtym roku. To był bardzo dobry człowiek dla ludzi, znana osoba w powiecie. Był mechanikiem samochodowym, miał swój warsztat i dobrze wykonywał swoją pracę. Jego syn i córka teraz pracują w tym warsztacie.
– W tamtym roku, podczas oktawy Bożego Ciała, w święto Najświętszego Serca Pana Jezusa pochowaliśmy go, a w tym roku Matka Boża otarła mi łzy, bo akurat w oktawie zaprosiła mnie do Fatimy. Pan Bóg dał, że córka też skorzystała i była ze mną w tym miejscu, bo też bardzo kocha Pana Boga. Uważam, że to była też nagroda z Nieba.
Z Apostolatem w Fatimie
– Przed wyjazdem do Fatimy córka mi mówiła: „Mamuś, to jest jakieś Stowarzyszenie, ty pieniądze dajesz, a dzisiaj świat jest jaki jest; nie byłaś tam, nie wiesz. Trzeba wziąć pieniądze, bo nie wiadomo, jak będzie. Może trzeba będzie za nocleg zapłacić, może za jakieś obiady”. Ona wzięła i ja wzięłam i był kłopot, bo faktycznie, co się okazało – i to nas bardzo zaskoczyło – że wszystko było domknięte, wszystko było zadbane, była bardzo dobra opieka…
Co było dla mnie bardzo fajne, to pierwsze przeżycie, jeszcze w Krakowie, w hotelu, gdy pan prezes bardzo miło nas przywitał, z uśmiechem i serdecznością, słowami: „Szczęść Boże”. To było dla mnie takie piękne!
Na pielgrzymce poznaliśmy pracowników Stowarzyszenia; moja córka dużo z nimi przebywała. Pani przewodnik powiedziała, że taka paczka, jak nasza, to jest mało spotykana. Było pięknie, nie było kłopotów i na wszystko było dużo czasu. Córka dbała o mnie i Bogu dzięki, że była ze mną. Ja wiem, że to był palec Boży i zasługa Matki Bożej.
W Fatimie wychodziłam trochę wcześniej na Mszę Świętą o szóstej rano. Mieliśmy kapłana, z którym dużo rozmawiałam. Zamówiliśmy Mszę Świętą za Stowarzyszenie, za pracowników Stowarzyszenia oraz ich rodziny i ksiądz ją odprawił. Chcieliśmy w ten sposób wynagrodzić i żeby Pan Bóg Wam wynagrodził, Waszym rodzinom i całej organizacji.
Podziękowania
– Dziękuję Bogu Najwyższemu, Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu, a także Matce Najświętszej za wielkie łaski, którymi mnie obdarzyli. Dziękuję, że żyję bez żadnych uszczerbków na ciele. Jestem pewna, że Pan Jezus czuwa nade mną. Jest to znak, że krzyż jest naszą obroną zawsze, a szczególnie na te ostateczne czasy. Za wszystkie łaski i błogosławieństwa dla mnie i całej rodziny serdecznie dziękuję Stwórcy. Twoja cześć i chwała, po wszystkie wieki wieków. Amen. Wdzięczna Twoja służebnica Zofia.
Oprac. JK
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Pragnę podziękować za wszelkie informacje, broszury i książeczki, jakie otrzymuję od Państwa. Najbardziej cieszy mnie wydawane „Przymierze z Maryją”, ponieważ wiele trudnych spraw zostaje przedstawionych w klarowny sposób, wnosi wiele radości, ale przede wszystkim przybliża nam drogę do naszego Ojca. Czasami trzeba wrócić do początku i odnaleźć siebie, a to niełatwe. Wy w tym pomagacie. I róbcie to nadal, bo tego potrzebujemy.
„Przymierze z Maryją” jest początkiem. I z tego zrezygnować nie warto. To moje skromne zdanie, które podyktowane jest szczerą troską o byt „Przymierza…”. Sama jestem w trudnej sytuacji finansowej, dwoje dzieci uczących się poza domem to niemałe koszty. I dlatego z mężem postanowiliśmy ograniczyć wszystko do minimum przez jakiś czas, żeby stać nas było na utrzymanie domu. W dzisiejszych czasach jest to niełatwe zadanie, bo przez ostatnie lata przyzwyczailiśmy się do spełniania wszystkich swoich pragnień i zachcianek i nas też to się tyczy. Jednak trzeba wybrać, co w danym momencie jest ważniejsze. Nawet w pewnym momencie rozważaliśmy rezygnację z comiesięcznego datku na rzecz Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi, ale moje sumienie by tego nie zniosło, więc nadal będziemy Państwa wspierać finansowo oraz codzienną modlitwą. Proszę Was zarazem o modlitwę za moją rodzinę, by wspólnie umiała przetrwać trudne chwile. Ja nie mogę ofiarować nic poza tym. Zatem bardzo mi przykro, że tak jest, ale z ufnością patrzę w przyszłość i wiem, że będziemy oglądać owoce Waszej działalności. Serdecznie pozdrawiam i polecam Was opiece naszej Matuchny Matki Bożej Rychwałdzkiej.
Dagmara z mężem
Szanowni Państwo
Bardzo dziękuję za Wasz wkład w krzewienie prawd wiary. Pragnę podziękować za otrzymane materiały edukacyjne, które poszerzają moją wiedzę religijną. Życzę Wam błogosławieństwa Bożego i obfitych łask w działalności. Trzeba dbać o to, aby wiara nie wygasła. Szczęść Wam Boże!
Jadwiga
Szczęść Boże!
Dziękuję za prowadzenie tak pięknych i potrzebnych akcji katolickich. W miarę moich możliwości wspieram Was w tym pięknym dziele materialnie i duchowo. Życzę Wam, abyście kontynuowali to dzieło jak najdłużej. Pozdrawiam serdecznie!
Janina z Krakowa
Szanowny Panie Prezesie
Wspominając niedawną konferencję „Czy chrześcijanie są skazani na ewolucję”, chciałbym bardzo podziękować za niezwykłą możliwość uczestniczenia w niej. Jest to dla mnie jedyna okazja do kontaktu na żywo z najwybitniejszymi naukowcami, którzy sami odnaleźli właściwą drogę prawdy, a teraz wskazują ją innym. Takie spotkanie to coś absolutnie bezcennego, co będę wspominał jako najpiękniejsze chwile w moim życiu. Pragnę podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w to niezwykle ważne przedsięwzięcie.
Te wszystkie dzieła, co zrozumiałe, wymagają poświęcenia oraz wsparcia również finansowego. Chyba wszyscy to rozumieją, widząc przecież efekty Państwa działalności, ale zapewne widzi to również ta druga strona, która robi wszystko, aby to zniszczyć, co jest najlepszym dowodem na właściwy kierunek Państwa działalności. Doskonale zdają sobie z tego sprawę wszystkie siły, które wiedzą, że tego ewolucjonistycznego matactwa zapewne nie da się już długo utrzymać. Myślę, że właśnie dlatego sam plan zniszczenia musi być doskonały i właśnie dlatego postanowiono uderzyć w korzenie, czyli członków Państwa organizacji, tak, by nie mogli wesprzeć dalszego rozwoju tych dzieł.
Rozwiązania, które obecnie wdraża się w firmach produkcyjnych, to kierunek dokładnie wskazany przez śp. Pana Krzysztofa Karonia w polecanym przez niego filmie „Amerykańska fabryka” – dostępnym na Netflixie. Plan, który przygotowany jest krok po kroku dla wszystkich narodów. Myślę, że dlatego choć chcielibyśmy ogromnie pomóc dalszemu rozwojowi Państwa działalności, to będzie to coraz trudniejsze.
Rozwój Państwa wszechstronnej działalności na polu wiary – (by wspomnieć choćby o Apostolacie Fatimy czy piśmie „Przymierze z Maryją”), historii, polityki, prawa – Ordo Iuris, nauki – „Polonia Christiana” i informacji – PCh24.pl, Klubie Przyjaciół, to wszystko z dumą przypomina mi, że jestem Polakiem, a moi bracia i siostry, twórcy tych pięknych dzieł, przypominają mi o właściwej postawie moralnej.
Temat ewolucji inspirował mnie, odkąd pamiętam. Brakujące ogniwo, które „na pewno jest” i „niebawem wam go ukażemy”, to temat flagowy wszystkich „naukowych czasopism”. A ja, posiadając jedynie maturę, mam nadzieję, że większość wykładów rozumiem, bo przedstawione są w takiej formie, aby wszyscy mogli zobaczyć to, co najwybitniejszym umysłom udało się dostrzec pod mikroskopem. Ich geniusz dodatkowo polega na obserwacji zjawisk zachodzących w ułamkach sekund w mikro i makroskali.
Podsumowując, w mojej skromnej opinii pomysł udostępnienia tej wiedzy wszystkim chętnym jest wyrazem chrześcijańskiej miłości, wskazującej właściwą drogę do Boga. Przecież to nasz Stwórca oddał nam ziemię, abyśmy czynili ją sobie poddaną, nie czyniąc wiedzy tajemną, tylko dla wybranych. Jeszcze raz niech będzie mi wolno podziękować za całą działalność Państwa organizacji.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
Szczęść Boże!
Wasza działalność zasługuje na szacunek i podziw! Otwieracie drzwi do serc ludzi zagubionych, pokazujecie inną drogę – uświadamiając, że życie to nie tylko praca, ale przede wszystkim duchowe potrzeby, które dają nadzieję i siłę do życia. Walczcie o serca, które są jeszcze uśpione. Powodzenia!
Anna z Mysłowic
Szczęść Boże!
Pragnę z całego serca podziękować za dwumiesięcznik „Przymierze z Maryją”. Od kilku lat gości on w moim rodzinnym domu, niosąc umocnienie duchowe, światło i pokój. I niech tak pozostanie jak najdłużej.
Daniel
