Republika Środkowoafrykańska: Napady na chrześcijan
Chrześcijanie nagminnie padają ofiarą napadów i grabieży ze strony rebeliantów z islamskiego ugrupowania Seleka, które w marcu przejęło władzę w Republice Środkowoafrykańskiej. Lokalne źródła donoszą o wielu zabitych. – Szacuje się, że ogarnięty chaosem kraj opuściło ponad 200 tysięcy uchodźców – mówi specjalizujący się w problematyce afrykańskiej Luca Mainoldi z agencji Fides.
– Rebelianci mają na celowniku wspólnoty chrześcijańskie, a Kościół katolicki w szczególności. Wiele misji zostało ograbionych, są też napady na kościoły – podkreśla Mainoldi.
Francja: Liberalizacja eutanazji?
Prezydent Francji, François Hollande oświadczył, że projekt ustawy dotyczący liberalizacji prawa o wspomaganym samobójstwie zostanie przedstawiony pod koniec roku 2013.
Po tzw. małżeństwach homoseksualnych, czas na eutanazję. Upadek Francji trwa…
„Bioetyk” z Australii: Dzieci jak krowy, marnują zasoby
Czołowy umysł cywilizacji śmierci – australijski „bioetyk” Peter Singer porównał kobiety i dzieci do… krów nadmiernie eksploatujących pole! Wyraził też opinię, że prawa kobiet do posiadania potomstwa powinny być w przyszłości poświęcone na rzecz praw środowiska. Słowa te padły w stolicy Malezji – Kuala Lumpur podczas Women Deliver Conference, znaczącej, globalnej konferencji poświęconej „planowaniu rodziny”.
Europa: Raport o prześladowaniu chrześcijan
Jak czytamy w raporcie opracowanym przez Obserwatorium Nietolerancji i Dyskryminacji Chrześcijan w Europie, w wielu krajach widoczny jest trend narastania nietolerancji społecznej i rządowej wobec wyznawców Chrystusa.
Chrześcijanie, za odmowę podporządkowania się nieetycznym przepisom, karani są aresztowaniami, wysokimi grzywnami i zwolnieniami z pracy. Powszechnie też niszczone są w Europie obiekty sakralne należące do wspólnot chrześcijańskich.
Według informacji zebranych przez Obserwatorium, w ciągu ostatnich pięciu lat odnotowano w Europie zachodniej 800 przypadków dyskryminacji chrześcijan. Są wśród nich przestępstwa na tle nienawiści religijnej, rozpowszechnianie negatywnych stereotypów oraz prawne restrykcje naruszające wolność sumienia, wyrażania opinii czy stowarzyszania się.
Grecja: Moralny upadek Aten
Znana jako sisa grecka mikstura na bazie metamfetaminy staje się coraz bardziej popularnym narkotykiem w całych Atenach. To zdaniem niemieckiej gazety „Süddeutsche Zeitung” jeden ze skutków ubocznych kryzysu gospodarczego, dręczącego Grecję.
Trzech narkomanów: Leonidas, Ismail i Christos, leczący się w ośrodku terapii dla uzależnionych od narkotyków, tłumaczą, że sisa to kokaina dla ubogich. – To zjada cię od środka – tłumaczy Ismail. – Sprawia, że jesteś zły, bardzo zły – dodaje Leonidas, a Christos wyjaśnia, że po wzięciu „działki” w człowieka wstępuje „zwierzę”, pragnące tylko wolnego i nieograniczonego seksu.
Niemcy: Desakralizacja świątyń
W wielu niemieckich kościołach już od lat nie słychać modlitwy, coraz więcej świątyń zmienia swoje przeznaczenie. Opustoszałe budynki są desakralizowane i sprzedawane. Korzystają na tym prywatni inwestorzy, a w ostatnim czasie także grupy muzułmańskie. W ostatnich latach sytuacja Kościoła w Niemczech zdecydowanie się pogorszyła – co dziesiąta świątynia stoi pusta. Zmniejszająca się liczba powołań do kapłaństwa oraz postępująca laicyzacja społeczeństwa to jedne z przyczyn tego stanu rzeczy. Problemem dotknięte są w szczególności metropolie, m.in. Berlin, Stuttgart, Hamburg. Lokalne władze kościelne decydują się najczęściej na sprzedaż świątyń. A pomysłów na „zagospodarowanie” opustoszałych kościołów nie brakuje: ekskluzywne restauracje, kawiarnie, kluby – to tylko nieliczne przykłady takich rozwiązań.
Ursynów: „Homotydzień”
W dniach 8–14 czerwca warszawska dzielnica Ursynów obchodziła trzecią edycję „Tygodnia Równości”. Piotr Guział – lewicowy burmistrz dzielnicy przyznał, że w ten sposób chce zamanifestować swoje wsparcie dla środowisk homo- i transseksualnych (LGBT).
Idea „Tygodnia Równości” została zainicjowana w roku 2011. Głównym pomysłodawcą tego przedsięwzięcia jest wspomniany burmistrz dzielnicy Ursynów – Piotr Guział, związany z lewicą od 1997r. Należał do SdRP, SLD i SDPL. Obecnie wchodzi również w skład Komitetu Honorowego warszawskiej „Parady Równości”.
Zatrważająca jest ekspansja środowisk homoseksualnych w Polsce. „Tydzień Równości”, „Parady Równości” – to wszystko im już nie wystarcza. Niektórzy z aktywnych homoseksualistów posuwają się nawet do gróźb pozbawienia życia kierowanych w stronę tych duchownych, którzy sprzeciwiają się promocji zboczeń. Z takimi groźbami spotkał się ostatnio na przykład ks. Dariusz Oko z Krakowa.
Szkocja: Sąd za postawę „antyhomo”!
Szkocki parlament przygotowuje ustawę zakazującą sprzeciwu wobec tzw. małżeństw jednopłciowych. Krytycznie o nich będą mogli wypowiadać się wyłącznie duchowni, ale już nie kapelani pełniący swoją posługę w instytucjach publicznych. Prawnicy z organizacji The Faculty of Advocates ostrzegają świeckich przeciwników „homomałżeństw”, że muszą liczyć się z pozwami sądowymi.
Oprac. BB
Prosimy o modlitwę „Ojcze Nasz” i „Zdrowaś Maryjo...” w intencji wynagrodzenia Panu Jezusowi i Jego Matce za każde skandaliczne i gorszące wydarzenie oraz za prześladowanych chrześcijan.
Dzisiaj prezentujemy Państwu sylwetkę pana Zdzisława Czajki, który wspiera Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi od 2004 roku, a od 2008 roku należy do Apostolatu Fatimy. W listopadzie ubiegłego roku wziął udział w pielgrzymce Apostolatu do Sanktuarium Matki Bożej w Fatimie. Oto co nam o sobie opowiedział…
– Urodziłem się w Leżajsku na Podkarpaciu, a ochrzczony zostałem przez ks. Józefa Węgłowskiego w parafii pw. św. Józefa w Tarnawcu koło Leżajska. Potem wyjechałem z rodzicami, Władysławem i Reginą, na Opolszczyznę. Zamieszkaliśmy w Myszowicach, a należeliśmy do parafii pw. Świętej Trójcy w Korfantowie. W dzieciństwie byłem ministrantem i służyłem do Mszy Świętej w małej kapliczce w Myszowicach.
Zaangażowanie w życie Kościoła
– Po zawarciu małżeństwa przeprowadziłem się do swojej obecnej parafii pw. św. Marcina Biskupa w Jasienicy Dolnej, choć uczęszczam do kościoła filialnego pw. św. Mateusza w Mańkowicach. Przez kilka lat należałem wraz z żoną do Żywego Różańca, który teraz już niestety u nas nie istnieje. Poza tym przez 12 lat śpiewałem w chórze parafialnym.
– Kiedyś dostałem od mojego kolegi album poświęcony położonemu niedaleko od Mańkowic Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej na Szwedzkiej Górce. Nazwa Szwedzka Górka jest związana w obecnością na tych terenach w czasie wojny trzydziestoletniej wojsk szwedzkich. W czasach PRL-u jeździłem tam na coroczną Mszę Świętą z okazji tzw. dnia ludowego.
Obecnie w drugi dzień Zielonych Świątek odbywa się tam Zjazd Rolników.
– Od kilku lat sympatyzuję z Trzecim Zakonem ojców franciszkanów w Nysie. Do tej pory nie złożyłem przyrzeczeń, ale jeżdżę tam co jakiś czas na Msze Święte. W każdą ostatnią niedzielę miesiąca jest tam odprawiana Msza Święta w intencji powołań do Trzeciego Zakonu świeckich franciszkanów.
Duchowni w rodzinie
– Brat mojego ojca, Jan Czajka, i jego stryj, Wawrzyniec Czajka, byli księżmi. Miło wspominam zwłaszcza ks. Jana, który przez 42 lata, jako proboszcz i kanonik, posługiwał w parafii Świętych Piotra i Pawła w Zagorzycach Dolnych koło Sędziszowa w Małopolsce.
– Moja siostra stryjeczna Lucyna Czajka – siostra Katarzyna – jest zakonnicą w Zgromadzeniu Córek Bożej Miłości. Obecnie pracuje jako nauczycielka w przedszkolu prowadzonym przez swoje zgromadzenie w Wilkowicach koło Bielska-Białej.
Wspieranie Stowarzyszenia
– Dwadzieścia lat temu, wracając z pracy, znalazłem przed wejściem do mieszkania ulotkę informującą o możliwości wspierania Stowarzyszenia i tak się to zaczęło. Od 2005 roku zgromadziłem wszystkie kalendarze „365 dni z Maryją” i mam prawie 100% wydań „Przymierza z Maryją”, nie mówiąc o innych dewocjonaliach, które otrzymałem: figurce Matki Bożej Fatimskiej czy różańcach, zwłaszcza tym wydanym na 100-lecie Objawień Fatimskich.
Pielgrzymka do Fatimy
– Na 20-lecie swojego wspierania Stowarzyszenia zostałem wylosowany na pielgrzymkę do Fatimy. Byłem z tego powodu bardzo szczęśliwy. W Fatimie podobały mi się szczególnie: plac przed bazyliką, droga krzyżowa, domy, w których mieszkały dzieci fatimskie oraz zamki, kościoły i klasztor templariuszy w Tomar. Miło wspominam również to, że podczas pielgrzymki moja żona wylosowała figurkę Matki Bożej Fatimskiej, która była nagrodą za zakupy zrobione w jednym ze sklepów.
– Bardzo dziękuję za pielgrzymkę i pozdrawiam szczególnie całą naszą grupę oraz panią przewodnik, która opiekowała się nami i przekazała nam bardzo dużo wiadomości.
Oprac. JK
Szanowna Redakcjo!
Dziękuję serdecznie za przesłany kalendarz i egzemplarze „Przymierza z Maryją”. Czytam je z ochotą i uwagą „od deski do deski”. Artykuły są wartościowe i ciekawe. Życzę dalszej owocnej pracy w tym zakresie. Wasze kalendarze są przepiękne, wspieram datkiem akcję ich rozprowadzania. Życzę wytrwałości w działalności Stowarzyszenia, wspierając ją na ile mogę niemal od początku powstania organizacji, a mam już prawie 90 lat. Niech Boża Opatrzność czuwa nad Wami.
Stanisława ze Śląskiego
Szczęść Boże!
Dziękuję za prowadzenie tak pięknych i potrzebnych akcji katolickich. W miarę moich możliwości wspieram Was w tym pięknym dziele materialnie i duchowo. Życzę Wam, abyście kontynuowali to dzieło jak najdłużej i niech Was Matka Boża Fatimska ma w Swojej opiece i pomaga Wam w tych trudnych dla naszego kraju czasach. Szczęść Wam Boże!
Tadeusz z Małopolski
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Bardzo dziękuję za przesłane pozdrowienia, upominki oraz pozostałe materiały. Ogromnie ucieszyła mnie informacja, że Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi oraz Apostolat Fatimy rozpoczęły kampanię mającą na celu ożywienie kultu św. Antoniego z Padwy. Był on bowiem ukochanym świętym mojej prababci, babci i mamy. Z czasem stał się bardzo bliski i mojemu sercu. Ale nie zawsze tak było. Był taki czas w moim życiu, gdy jako nastolatka miałam do niego wiele żalu. Szczególnie wówczas, gdy widziałam moją ukochaną mamę, stojącą w kościele, pod figurą św. Antoniego i z ufnością modlącą się do niego, a on jej nie pomagał w powrocie do zdrowia i w codziennych troskach. Tak wówczas to widziałam. Przyszedł jednak czas, gdy zrozumiałam, że to obecność tego świętego w życiu mojej mamy sprawiała, że było jej lżej nieść trudy choroby i życia.
Gdy zostałam tercjarką franciszkańską, zapragnęłam, aby w mojej parafii rozwinął się kult św. Antoniego. Żeby wierni mogli z ufnością zawierzać swoje sprawy – często tak bardzo trudne i beznadziejne – Bożemu Cudotwórcy. Aby w ich sercach nigdy nie zaginęła nadzieja Jego wstawiennictwa u Boga i otrzymania skutecznej pomocy. Ta sama nadzieja, jaką żywiła w sercu przez całe życie moja mama. Za każdym razem, gdy wspominam tę historię, to odnoszę wrażenie, graniczące z pewnością, że to sam św. Antoni prowadził mnie w działaniach, które miały rozszerzyć jego kult, na chwałę Bożą, w moim parafialnym kościele. Tu muszę dodać, że zostałam tercjarką w kościele, w którym znajduje się figura św. Antoniego, przed którą tak często modliła się moja mama. I to dzięki Ojcom Franciszkanom z tej świątyni mogłam zaangażować się w ożywienie kultu św. Antoniego w moim kościele parafialnym.
Proszę pozwolić, że poniżej krótko opiszę, jak obecnie przedstawia się ten kult w mojej parafii:
W 2000 roku uroczyście powitaliśmy w naszej parafii relikwie św. Antoniego przybyłe prosto z Padwy. W kościele stanęła figura Świętego, obok której jest umieszczony koszyczek z cytatami z kazań św. Antoniego. Tym samym mogą one stanowić formę modlitwy za wstawiennictwem tego Świętego. W każdy wtorek, po Mszy Świętej, odmawiana jest litania do św. Antoniego z Padwy. Każdego 13 czerwca, gdy Kościół obchodzi jego wspomnienie, w intencjach złożonych przez parafian odprawiana jest Msza z poświęceniem chlebków, które później wierni zabierają do domów. Chlebki mają przypominać o chrześcijańskim obowiązku niesienia pomocy potrzebującym i ubogim. Przy figurze umieszczona jest również kasetka na ofiary, które przekazywane są parafialnej Caritas. Tak zebrane pieniądze służą do organizowania różnorakiej pomocy potrzebującym w naszej parafii.
Pozdrawiam Was serdecznie i ufam, że kampania mająca ożywić kult św. Antoniego z Padwy przyniesie liczne duchowe owoce – o co, z całą gorliwością, będę się modliła! Szczęść Boże!
Mariola – Apostołka Fatimy
Szczęść Boże!
Dziękuję bardzo za wszystkie piękne i wartościowe broszurki. Św. Antoni i św. Józef są moimi szczególnymi patronami, chociaż św. Ojciec Pio i św. Jan Paweł II też są moimi wielkimi orędownikami. Dziękuję za Wasze akcje i piękne publikacje. Ja i moja mamusia (91 lat) chętnie dowiadujemy się z nich dużo o życiu świętych, a modlitwy są piękne. Dlatego z całego serca Wam dziękuję. Bóg zapłać za wszystko, co buduje oraz umacnia moją wiarę i miłość do Pana Boga, Jego Syna i naszej Matki.
Grażyna z Torunia
Szanowny Panie Prezesie!
Bardzo dziękuję za niezmierzone wsparcie duchowe, modlitwy oraz wszystkie przesyłki. Wasze kampanie są bardzo szlachetne i potrzebne. Proszę pozwolić, że dam przykład… W zeszłym roku pewnej rodzinie podarowałam kalendarz Maryjny. Od tej pory jej członkowie zaczęli częściej chodzić do kościoła, a ostatnio nawet jeżdżą na pielgrzymki. Nie jest to jedyna rodzina, bo przekazywałam też „Przymierze z Maryją” – zdarzało się, że zostawiałam je na stoliku w przychodni zdrowia. W każdym „Przymierzu…” można znaleźć bardzo ciekawe i pouczające artykuły oraz nowe modlitwy, za co serdecznie dziękuję!
Czas bardzo szybko upływa, już jesteśmy razem od 2009 roku. Mam nadzieję, że dobry Pan Bóg i Najświętsza Maryja Panna pobłogosławią nam i jeszcze dłuższy czas będziemy razem. Choć niestety muszę przyznać, że ostatnio choroby bardzo nękają mnie i mojego męża… Czasem jest mi bardzo ciężko, ale staram się wytrwale modlić i odzyskuję siły. Modlę się też za Was wszystkich codziennie, wypraszając zdrowie, błogosławieństwo Boże we wszystkim oraz opiekę Matki Bożej. Serdecznie pozdrawiam i życzę wszystkiego co najlepsze – zwłaszcza zdrowia, błogosławieństwa Bożego, opieki Najświętszej Maryi Panny oraz darów Ducha Świętego dla Was wszystkich.
Z Panem Bogiem
Irena z Jastrzębia Zdroju
Szczęść Boże!
Wspieram każdą akcję, którą organizuje Wasze Stowarzyszenie ku czci Pana Jezusa i Matki Najświętszej. Uważam, że są one bardzo potrzebne. Mimo sędziwego wieku, śledzę je na bieżąco. Niech Matuchna Fatimska Wam błogosławi!
Henryk z Tychów