W dziale „Rodzina" w poprzednim numerze opublikowaliśmy kilka fundamentalnych zasad głoszonych w kazaniach przez świętego Alfonsa Marię de Liguori, umożliwiających rodzicom prawidłowe ukształtowanie sumienia swych dzieci. One, wzorując się na rodzicach, będą postępowały jak oni, zgodnie z dobrym lub złym wychowaniem, jakie otrzymały. Biorąc to pod uwagę, rodzice są w dużej mierze odpowiedzialni przed Bogiem za postępowanie dzieci.
Należy jednak pamiętać, że według doktryny katolickiej człowiek jest stworzeniem rozumnym, obdarzonym wolną wolą. Dlatego, niezależnie od dobrego lub złego wychowania wyniesionego z domu rodzinnego, od czasu osiągnięcia wieku rozumnego dzieci są już zdolne do odróżnienia prawdy od błędu, dobra od zła i są obdarzone łaską odrzucania występku i praktykowania cnót.
W tym wydaniu zamieszczamy wskazania św. Alfonsa Marii de Liguori, jak rodzice powinni wychowywać swoje dzieci w odniesieniu do podstawowych prawd naszej wiary, praktyk religijnych, aktów miłosierdzia, zasad chrześcijańskich i norm dobrego zachowania. Posłuchajmy teraz zaleceń tego wielkiego świętego i Doktora Kościoła.
„Po pierwsze, rodzice powinni nauczać swe dzieci o prawdach wiary zaczynając od czterech podstawowych tajemnic:
- że jest Jeden Bóg, Stworzyciel i Najwyższy Pan wszystkich rzeczy;
- że ten Bóg wynagradza dobrych, a każe złych; na tamtym świecie, przez całą wieczność, wynagradza sprawiedliwych w niebie, a złych karze w piekle.
- że w Bogu są trzy osoby: Ojciec, Syn i Duch Święty. Tym niemniej Bóg jest Jeden, ponieważ Trzy Osoby Boskie mają jedną i tą samą istotę: i to jest tajemnica Trójcy Przenajświętszej
- do tej tajemnicy należy dodać tajemnicę Wcielenia: Słowo Boskie, Syn Boga i Bóg Prawdziwy On sam stał się człowiekiem w najczystszym łonie Maryi, cierpiał i umarł dla naszego Zbawienia."
Zadania właściwe dla rodziców
„Ojciec lub matka, aby uniknąć wyżej wymienionego obowiązku, mogliby powołać się na nieznajomość tych rzeczy. Ale jeżeli nie znają tych fundamentalnych prawd, są zobowiązani nauczyć się ich i nauczyć ich swoje dzieci. Albo przynajmniej odesłać je do katechizmu.
Cóż za nieszczęście widzieć tylu ojców i tyle matek, którzy nie nauczają dzieci podstawowych prawd naszej religii, a do tego jeszcze zabraniają im uczęszczania na katechezę. Nic więc dziwnego, że kiedy już będą dorosłe, nie będą wiedziały, co to jest grzech śmiertelny, piekło, wieczność. Nie będą znały nawet wyznania wiary, Ojcze Nasz ani Zdrowaś Maryjo, których żaden chrześcijanin nie może ignorować pod sankcją poważnego grzechu zaniedbania."
Codzienne praktyki religijne
„Oprócz tego nauczania, absolutnie niezbędnego, chrześcijańscy rodzice muszą nauczać swe dzieci aktów pobożności, jakie winny wykonywać każdego ranka po wstaniu z łóżka, a które polegają na:
- podziękowaniu Bogu za to, że zachował nas podczas nocy;
- ofiarowaniu Bogu wszystkich naszych działań i wszystkich cierpień tego dnia;
- modlitwie do Jezusa i Maryi, aby zachowali nas od wszelkiego grzechu
W czasie dnia bardzo wskazanym jest, aby dzieci odmawiały akty wiary, nadziei i miłości, jedną część różańca, nawiedzały Przenajświętszy Sakrament. Ożywieni prawdziwym duchem chrześcijańskim niektórzy rodzice codziennie modlą się przez pół godziny z całą rodziną, po uprzednim przeczytaniu jakiejś lektury duchowej.
Wieczorem robić rachunek sumienia, a następnie odmawiać akt skruchy.
W taki sposób rodzice spełniają polecenie Ducha Świętego:
„Masz dzieci? Wychowuj je, zginaj im karki od młodości!" (Syr. 7, 23) W ten sposób dzieci w przyszłości, dzięki dobrym obyczajom, które posiadły, będą spełniały obowiązki pobożności bez trudu. Przyzwyczajacie je od dzieciństwa do spowiedzi i Komunii oraz dbajcie, aby nie zwlekały z przystąpieniem do Sakramentu Bierzmowania.
Zasady świata i zasady chrześcijańskie
Nigdy dość zalecania rodzicom wpajania w swe dzieci zasad prawdziwie chrześcijańskich. Niestety, są rodziny, w których panują zasady świata, jak te:
„Należy dobrze wypadać w społeczeństwie i nigdy nie być w tyle.".
„Bóg jest miłosierny i wyrozumiały, przede wszystkim wobec niektórych grzechów..."
Biedny młodzieniec, którego w taki sposób zachęca się do ulegania słabościom! To nie są zasady właściwe dla rodziny chrześcijańskiej. Nauczajcie wasze dzieci takich zasad chrześcijańskich jak te:
„Cóż znaczy zdobyć cały świat jeśli zgubi się duszę?",
„Tu, na Ziemi wszystko ma swój kres, ale wieczność nie skończy się nigdy.",
„Lepiej stracić wszystko, niż stracić Boga".
Jedna z tych zasad wyryta w sercu Waszego dziecka, może go utrzymać w stanie łaski przez całe życie.
(Święty Alfons Maria de Liguori, Glorias de Maria Santissima, Editora Vozes Ltda, Petrópolis, 3. Wydanie, 1944).
Drodzy Przyjaciele! Przeżywając październik, pamiętajmy o naszej Matce – Królowej Różańca Świętego. Prośmy Ją w tej pięknej modlitwie, by wyjednała nam łaskę mocnej i żywej wiary. Niech nasze przylgnięcie do Prawdy będzie pełne miłości i ufności, wszak wiara chrześcijanina jest spotkaniem z Jezusem Chrystusem – Synem Boga żywego i Bogiem, który zbawia!
– Pewnego razu otrzymałam zaproszenie do Apostolatu Fatimy i odpowiedziałam, że oczywiście chcę należeć. W Apostolacie cenię sobie zwłaszcza wspólnotę i modlitwę, bo to pomaga w życiu – mówi pani Brygida Sosna z parafii Matki Bożej Królowej Pokoju w Tarnowskich Górach.
Pani Brygida pochodzi z leżących w województwie śląskim Koszwic, a została ochrzczona w kościele pw. św. Jadwigi w Łagiewnikach Małych. – Moja wiara jest zasługą wszystkich moich bliskich: dziadków i rodziców. Jestem osobą bardzo wierzącą oraz praktykującą i wiele rzeczy już wymodliłam – opowiada.
Wysłuchane modlitwy
Kilka lat temu pani Brygida poważnie zachorowała. Pełna obaw udała się do specjalisty, który skierował ją na operację. – Bardzo się bałam, ale modliłam się cały czas i prosiłam Matkę Bożą o opiekę. Odmawiałam przede wszystkim Różaniec i modliłam się do Pana Jezusa. Operacja się udała – wspomina.
Jako przykład wymodlonej łaski podaje też operację serca swojego męża: – Wszystko poszło dobrze, choć były powikłania, ale Pan Bóg i Maryja wysłuchali moich modlitw.
Zaczęło się od Różańca świętego
Pani Brygida zaczęła wspierać Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi wiele lat temu: – Kiedyś prenumerowałam „Gościa Niedzielnego” i tam znalazłam informację, że można zamówić różaniec papieski, i to zrobiłam. Od tego momentu otrzymuję „Przymierze z Maryją” i wpłacam datki. Niektóre artykuły z „Przymierza z Maryją” – np. o tym, jak są celebrowane Święta Bożego Narodzenia w różnych krajach czy skąd się wzięła choinka – wykorzystywałam w szkole, na lekcjach wychowawczych.
Po pewnym czasie pani Brygida dostała też zaproszenie do Apostolatu Fatimy, na które pozytywnie odpowiedziała. Od tego czasu otrzymuje również czasopismo „Apostoł Fatimy” oraz magazyn „Polonia Christiana”, które czyta także jej małżonek, pan Andrzej.
Pielgrzymka do sanktuarium w Fatimie
W końcu nadszedł też dzień, gdy pani Brygida dowiedziała się, że wylosowała udział w pielgrzymce Apostolatu do Sanktuarium Fatimskiej Pani w Portugalii…
– Gdy dostałam telefon, że wylosowałam pielgrzymkę do Fatimy, byłam bardzo zaskoczona. Raz już byliśmy z mężem w Fatimie. To był taki objazd po Portugalii. Dla mnie, nauczyciela geografii w szkole średniej jest to bardzo interesujący kraj, który darzę sympatią i zawsze chciałam tam pojechać.
– Na pielgrzymce Apostolatu wszystko było wspaniale zorganizowane, zawsze na czas, a ponadto nasza grupa była zdyscyplinowana: nikt się nie spóźniał, nie zgubił, wszystko było perfekt. Zachwyciło mnie to, co zwiedzaliśmy: bazylika Matki Bożej Różańcowej, bazylika Trójcy Przenajświętszej, kaplica Chrystusa Króla, procesja ze świecami, Kaplica Objawień oraz Droga Krzyżowa, i za to bardzo dziękuję.
– Zawsze byłam osobą towarzyską, a na pielgrzymce mogłam poznać i porozmawiać z innymi uczestnikami pielgrzymki. Najbliżej poznałam państwa Bożenę i Stanisława z Cieszyna oraz panią Krystynę ze Starego Sącza.
Przysłuchujący się naszej rozmowie mąż pani Brygidy, który towarzyszył jej podczas pielgrzymki, podzielił się także swoją opinią: – Obawiałem się tego wyjazdu, bo ja też jestem po operacji. Jednak sił nie zabrakło i poradziliśmy sobie. Chcę podkreślić życzliwość pracowników Stowarzyszenia, którzy z nami byli. W wyjeździe do Fatimy najbardziej – oprócz zabytków i wycieczek – podobały nam się aspekty religijne: Droga Krzyżowa, Msze Święte, procesje, wspólny Różaniec.
A pani Brygida dodaje: – Po powrocie z Fatimy mój mąż poszedł na pieszą pielgrzymkę do Sanktuarium Matki Bożej Sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Piekarach Śląskich. W jedną stronę idzie się 14 km i małżonek, po tak ciężkiej operacji, przeszedł ten dystans w obie strony. Uważam, że to jest zasługa Matki Bożej Fatimskiej, że to Ona mu pozwoliła i nie wrócił taki zmęczony.
Pani Brygidzie dziękujemy za wspieranie Stowarzyszenia, za miłe słowa pod adresem naszych pracowników i życzymy jeszcze wielu łask Bożych otrzymanych za pośrednictwem Najświętszej Maryi Panny.
oprac. Janusz Komenda
Szczęść Boże!
Pragnę podziękować za przesłanie pięknego prezentu na okazję Chrztu Świętego. Zależało mi, aby podarunek podkreślał katolicki wymiar przyjęcia tego sakramentu. Bardzo doceniam Państwa akcje oraz ciekawe artykuły religijne, patriotyczne i historyczne, odwołujące się również do pięknego okresu w historii, jakim było Średniowiecze.
Mariusz
Szczęść Boże!
Z całego serca dziękuję za list i bardzo ciekawy folder o św. Ojcu Pio, obrazek z relikwią, a także za poświęcony różaniec na palec. Cieszę się niezmiernie. Dziękuję za otrzymane dary, a szczególnie za ciepłe i mądre słowa, przenikające do głębi mojej duszy. Jestem bardzo wdzięczna za ten kontakt. Jednocześnie przepraszam za moje dłuższe milczenie. Miałam wiele problemów, kłopotów rodzinnych, a przede wszystkim trudności z poruszaniem się. Mieszkam 7 kilometrów od najbliższej poczty. Nie jest łatwo skończyłam 81 lat. Liczy się każda pomoc w dowiezieniu do kościoła, lekarza itd. Ale… nie chcę narzekać! Mam przecież za co dziękować Panu Bogu i Matce Najświętszej. Gorąco Was pozdrawiam i dziękuję za pamięć.
Teresa z Mazowieckiego
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Serdecznie dziękuję za „Przymierze z Maryją”, które dostałam leżąc w szpitalu i walcząc o życie i to w same święta wielkanocne! To była trudna i niebezpieczna operacja. Rozległa przepuklina pępkowa, leżałam w tym szpitalu prawie trzy tygodnie, żywiona wyłącznie kroplówką podtrzymującą funkcje życiowe. Przez ten czas, mimo ostrego bólu, nie rozstawałam się z różańcem. Cały czas, gdy tylko otworzyłam oczy, modliłam się do Matki Najświętszej o ocalenie. Tak bardzo chciałam żyć! Teraz jestem po pobycie w szpitalu, dzieci się mną opiekują, bo sama niewiele mogę. Jestem ogromnie wdzięczna za wszystkie książeczki, które tak wiele dobrego wniosły do mojego życia. Najbardziej zaś za to, że istnieje taka organizacja, jak Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi. Bez Waszego Stowarzyszenia nie doświadczyłabym tego, czego teraz mam okazję doświadczyć. Dziękuję serdecznie, że jesteście i działacie tak prężnie!
Janina z Lubelskiego
Szczęść Boże!
Na początku bardzo serdecznie dziękuję za Waszą przesyłkę. Broszurę czytam z wielką radością, bo są to bardzo ciekawe wiadomości, nad którymi można się zastanowić. Pyta Pan, co dla mnie jest ważne w tym „Przymierzu z Maryją”? Dla mnie wszystko jest ważne, a ludzie powinni czytać to pismo i zastanowić się nad sobą. Przede wszystkim podziwiam tych, którzy prowadzą to wielkie dzieło, że są tak zaangażowani i wychodzą z pismem do ludzi. Trzeba dbać o to, aby wiara nie wygasła. Starsi ludzie na pewno chętnie, podobnie jak ja, czytają „Przymierze…”. Ja wiary nie straciłam. W tym roku kończę 88 lat, też nie mam wiele siły i zdrowia, ale dziękuję Panu Bogu za wszystko. Nie jestem sama, mieszkam z dziećmi, mam malutką prawnusię – ma 14 miesięcy. Jest bardzo kochana, taki śmieszek, aniołeczek. Pozdrawiam wszystkich Przyjaciół „Przymierza z Maryją”, nadal będę się za Was modlić i proszę o modlitwę. Pozostańcie z Panem Bogiem, Panem Jezusem Chrystusem i Maryją Matką naszą na wieki.
Helena ze Strzegomia
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Utrzymuję z Państwem kontakt od wielu lat i uważam, że otrzymane materiały dotyczące św. Antoniego są jednymi z najlepszych – są najciekawsze z dotychczas przesłanych. Jest to bardzo ważny święty w moim życiu, mój patron (podczas chrztu św. w 1941 roku, w bardzo ciężkich czasach, dostałem na drugie imię Antoni). Często się do niego modlę i moje prośby są wysłuchiwane.
Wiesław z Warszawy
Szanowny Panie Prezesie!
Każdy Pana list czytam z wielkim zainteresowaniem, bo jest jakby zwierciadłem naszego życia, aktualności, ducha Maryjnego, niestety też smutnej sytuacji tzn. „rządów” obecnych! Obserwuję to wszystko. Dlatego pragniemy zwracać się do naszej Matki Bożej Rozwiązującej Węzły o rozwiązanie węzłów naszych własnych, naszych bliźnich i naszej Ojczyzny. Panie Prezesie, dziękuję za wszystkie prezenty. Na kartce powierzyłam węzły przed cudowny obraz Maryi w Augsburgu z moją obecnością duchową 15 sierpnia. Obrazek oprawiłam w pracowni w piękną ramkę.
Jolanta
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Bardzo się cieszę, że należę do Apostolatu Fatimy i bardzo jestem wdzięczna za przesyłanie mi „Przymierza z Maryją” oraz wszystkie dotychczas otrzymane przesyłki. W obecnym czasie dotyka nas niepewność o jutro, czy zdołamy ocalić siebie w trudnej sytuacji życiowej, w jakiej przyszło nam żyć. Niekończąca się wojna na Ukrainie i Bliskim Wschodzie, susza, głód, pożary, brak perspektyw na spokojne i szczęśliwe życie. Walka człowieka z Bogiem, Kościołem i Krzyżem. A to często doprowadza osoby starsze i młodych ludzi do depresji, a w ostateczności do samobójstwa. Często młodzi ludzie nie posiadają dobrych wzorców, opartych na głębokiej wierze i decydują się, niestety, nawet na ten drastyczny krok. Niech Matka Najświętsza otacza nas na co dzień płaszczem dobroci i miłości. O to proszę codziennie w modlitwie za siebie, rodzinę, kraj i Apostolat Fatimy. Pozdrawiam Was, Kochani, ciepło i serdecznie.
Alina z Gliwic
Szczęść Boże!
Bardzo dziękuję za przesłanie mi pakietu poświęconego Matce Bożej Rozwiązującej Węzły, w tym Jej przepięknego wizerunku. Z tego powodu jest mi ogromnie miło. Tak w ogóle bardzo sobie cenię Państwa działalność, w tym przesyłane do mnie piękne sakramentalia. Jest mi szczególnie miło, że pamiętacie Państwo o corocznym Maryjnym kalendarzu. Każdego roku z niego korzystam i sprawia mi to ogromną radość. Życzę Państwu samych dobrych dzieł, pomysłów i wytrwałości w pracy na rzecz Dobra. Bóg zapłać!
Z wyrazami poważania i szacunku
Stała Czytelniczka
